Vannacht sliepen we naast een stel Koreanen. Wat een drama, vier of vijf keer ging midden in de nacht de telefoon en kwam er een hoop lawaai. Ik heb uiteindelijk mijn iPod maar opgezet en heb met Stevie Ann, Aretha Franklin en Randy Crawford in bed gelegen, voor ik weer in slaap viel.
Vanmorgen toch redelijk fit op en aan de Camino begonnen.
Het was een mooie dag, na vijf kilometers stond er een supermercado op ons te wachten, met koude cola en een ontbijt.
Aansluitend moeten we een keuze maken, of we landinwaarts lopen of langs de kust. duhh, moeilijke keuze voor ons watersporters, langs de kust natuurlijk!
Weer vijf kilometers verder, een restaurant met heerlijke koffie.

Toch hebben we het zwaar, ik heb veel last van mijn doorgezakte voetgewelf aan mijn linkervoet en Sleef heeft last van zijn schoudergewricht links. De lamme en de blinde dus...
We besluiten heel veel te stoppen en genieten van de omgeving. Dit is de laatste kustdag in Asturië en vanaf vanavond zitten we in Galicië.
We gaan toch nog maar een paar kilometer om, om afscheid van de oceaan te nemen. ¡Hasta luevo!
Ook vandaag lopen we heel veel tussen de maisvelden door en we vinden dat het gemaaid moet worden. Ons gebeden worden verhoord want niet veel later komen de mannen met het grote materieel en beginnen met maaien.
De wereld verandert direct als het mais weg is, de oceaan is weer zichtbaar!
Onderweg komen we de Duitsers Martin, Sandra en een ander stel weer tegen, ze gaan ook naar Ribedea.
Martha loopt een dag achter ons en Magdalena een uur of vier voor ons. Wij lopen onze eigen Camino.
Als we weer rusten komen we het stel met de baby weer tegen, het blijft een mooi gezicht.

Ook komen we een bord tegen met daarop nog 229 km naar Santiago, we zijn er bijna. Nog even vanuit ons huis in MIlsbeek naar Amand lopen en dan zijn we er al weer.

De laatste stranden zijn erg mooi en net voordat we er zijn moeten we nog een lange brug over, 600 meter. Midden op de brug ligt de scheiding van Asturië en Galicië. Net voordat we de brug oplopen zien we een verkeersbord van een rotonde met daarop aangegeven de route voor ons pelgrims.
We zoeken de Albergue municipal en die blijkt onder aan de brug te liggen, met uitzicht op de baai, en dat voor €6,-!!

Morgen wacht ons een erg zware dag, 28,5 kilometer en veel klimmen, als het net zo warm wordt als vandaag, wordt dat een enorme uitdaging. We besluiten onszelf niet voorbij te gaan lopen en als het niet gaat, dan gaat het niet.

De ontstekingen op mijn vingers blijven ongeveer gelijk, dus dat is hoopvol. Wat mijn rib betreft heb ik alleen nog veel last met inpakken van de rugzak en het strikken van mijn veters, positief dus!

Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog