Gisteravond heb ik samen met Sleef gekeken of we de voetbalwedstrijd tussen Gent en Vigo op tv konden volgen wat helaas niet ging. Dan maar naar de kamer met een halve zak pinda's. Meer eten was er niet meer en de winkels waten al dicht. Overigens hadden we ook geen honger meer.
Lekker een zespersoonskamer met z'n tweetjes.
Om half één ging het licht aan en kwamen er twee vrouwen en een man de kamer binnen. Sleef en ik beide wakker en niet heel blij! Gelukkig waren ze erg stil en lagen ze snel in bed.
Om half zes stonden ze weer heel stilletjes op en vertrokken. En het volgende dat ik me herinner is dat Sleef me wakker maakt, tijd voor ontbijt.
Samen genieten we van een uitgebreid ontbijt en daarna naar de kamer om in te pakken.
Ik blijk ineens te bloeden, dwars door mijn kleren heen, en bijna niet te stoppen. Met veel wc- papier weet ik het te stelpen, en aangezien het binnen erg benauwd is, ik misselijk word, besluiten we naar buiten te gaan en te gaan lopen. In het volgende stadje is een ziekenhuis.
Buiten blijkt Sleef ook misselijk en benauwd, en al snel komen we tot de conclusie dat het komt door het ontbijt. We hebben gisteren echt te weinig gegeten ( ondanks een waarschuwing van mijn zus) en de suikers komen nu keihard binnen. Na een half uurtje lopen voelen we ons beter, op naar Redondela, naar het ziekenhuis want ik bloed alweer, overigens genieten we van de weg!
Het is een prachtige weg, hoog boven het water met mooie vergezichten en bospaden.
Na een uurtje stoppen we voor een sinaasappel en cupcake, bij een watervalletje.
Het is zo lekker om buiten te zijn en te leven. Het is de eerste dag sinds we onderweg zijn, dat het de hele tijd bewolkt is en een graad of 18, ook dat is wel even lekker na een week van tussen de 25 en 30 graden en volle zon, dan kan de huid wat uitrusten.
Vandaag lopen we met een stelletje op die dan weer voor, dan weer achter ons lopen, iedere keer zeggen we Buen Camino tegen elkaar, het gaat mij nooit vervelen.
Na weer een uurtje lopen besluit ik mijn huisarts te bellen voor advies. Gelukkig heeft ze mij al haar nummers gegeven en mag ik haar bellen. Na overleg hoef ik niet naar ziekenhuis maar geeft ze me wat tips en trucs om het bloeden te stelpen, wat me nu gelukt is!
Het was vandaag een korte trip en al snel zijn we in Redondela in de Albergue, een prachtig gebouw!
En voorzien van alle luxe, zelfs een wasmachine en droger, nu kan ik het bloed uit mijn kleren wassen. Samen met Sleef gooien we de vuile was bij elkaar en na anderhalf uur is alles gewassen en gedroogd.

Hier in Redondela komen de Camino Portugúes Central en de Camino Portugúes da Costa samen. Aangezien Sleef ze beide gelopen heeft hebben we het vandaag veel over de verschillen tussen beide camino's vandaag. Het blijkt dat de Costa versie vlakker is maar wel 40 km langer, ik ben bij dat we langs het water gelopen zijn, ik hou van de zee, golven en strand.

Veel nieuwe pelgrim gezichten dus vandaag. Het blijkt een Duits onderonsje, heel veel jonge meiden die samen in hun vakantie de camino lopen. En daarnaast Spanjaarden die de paasweek gebruiken om naar Santiago te lopen. Gezellige boel dus. Morgen zien we ze misschien nog in Pontevedra maar daarna buigen Sleef en ik af voor de Varianta Espiritual, in tegenstelling tot de meeste andere pelgrims. Deze variant is een dag langer en gaat langs prachtige plekken maar daarover later meer.

Ik heb nog even met Floor gebeld, het is fijn om haar stem te horen, ik mis haar en Eline heel erg. Wat hou ik veel van hun, ik ben niet vaak zo lang bij hun weg geweest ben. Dat deel valt me zwaar, maar ik moet en ga deze missie met Sleef afmaken! En gelukkig hebben Eline en Floor vakantie als ik terug kom, kunnen we de schade inhalen!

Om ervoor te zorgen dat we vandaag weer genoeg eten gaan we zo een pelgrimsmenu verorberen, vier gangen voor €9,- pp!
En dan op tijd naar bed, weer veel gezien en geleerd vandaag!
Hablo con usted mañana.

Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog