Volgens mijn IPhone heb ik op 9 april 45.759 stappen gezet, omgerekend 36 km. Nooit van mijn leven heb ik op één dag zoveel stappen gezet, en san ook nog met een rugzak van10 kilo om.

Waarom zoveel? Gaandeweg de tocht kwamen we erachter dat we of 15 km of 35 km moesten lopen om als pelgrim weer in een Alberque te kunnen slapen. (Kosten zijn €5 voor een overnachting inclusief warme douche, en 10 andere pelgrims op de zaal die zaklantaarns gebruiken, hoesten, kuchen, snurken etc. Erg luxe dus.
Wat maak je mee in 45.759 stappen?
Veel, heel veel. Te veel om de reis te beschrijven maar ik zal wat "highlights" noemen.
Een kurkboom, diverse sinaasappel- en citroenbomen.
Lopen over de kasseien, over bruggen, zand, steile paden, door bossen, langs watervallen, over de boulevard langs het strand, een stukje over de autoweg, en tot slot een twee kilometer lange brug van deze stad.
Een kopje koffie voor €0,70.
Een avondmaaltijd, hamburger met frites voor € 4,00
Een dorp helemaal in het paars voor aankomende Pasen.
Mensen die bom caminho roepen, duimen opsteken, automobilisten die toeteren en zwaaien, wielrenners die achterstevoren in hun zadel zittend zwaaien als ze ons voorbij racen.
Monumentjes van andere pelgrims oor vrienden, overledenen etc.
Op een gegeven moment komen we een omleiding tegen die we niet besluiten te pakken en een kilometer verder vinden we een prachtige "uitrust"bank met een tablet van tegels van Santiago Peregrino erop.
Vrouwen. De vrouwen hebben speciAl onze aandacht vandaag, of wij die van hun.
Twee prachtige dames zitten in de schaduw te kletsen, met allebei een paastak in hun hand. We beginnen een gesprek, nou ja gesprek, de danes spreken geen Engels en wij geen Portugees. Toch met handen en voeten wat gekletst en bij vertrek krijgen we beide een paastak mee.
Na 20 kilometer is onze etensvoorraad op en zoeken we een winkeltje.
De Camino geeft wat je nodig hebt, want daar zat een mooie vrouw van ongeveer 95 jaar, gebitloos met mariakaakjes en water op ons te wachten, hoe mooi is dat, En wat zijn wij dankbaar!
En waar heb ik gedacht gedurende deze 45.759 stappen?
In het begin veel gedachten over de mooie dingen die ik tegenkwam,dan weer denk je aan rust, aan eten kopen, de voorraad op peil houden, waar gaan we terechtkomen? En waar stoppen we vandaag.
Wat the "F..." doe ik hier, is er één die regelmatig voorbijkwam op het laatste stukje.
Maar dan zag ik weer een prachtige veer op straat of langs de kant en dacht dan: Daan groet me, en dat gaf kracht!
En ik deed het ook voor al die mensen, die ons toejuichten, en de prachtige dames. Maar uiteindelijk doe ik het voor mezelf.
Uiteindelijk is het nu 23:43 uur, we slapen in een klooster op een slaapzaal en ik zit in de keuken dit verslag te maken voor jullie, die me op afstand toejuichen en waar ik dan ook voor een beetje voor loop, dankjewel allemaal voor je steun!
Hier is geen WiFi dus het verslag is een dag later!
De Camino is makkelijk, de pelgrims maken hem moeilijk.
45.759 stappen, morgen weer?
Later!

Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog