Vanmorgen eens lekker uitgeslapen tot acht uur. We hebben een heerlijke kamer voor zes, waar we met drieën liggen. Sleef en ik voor het open raam zodat het lijkt of we buiten slapen, wat een genot! En vanavond nog zo'n nacht.

We hebben bij een superleuk winkeltje op de hoek een chocoladekoek en vruchtensap gekocht om te ontbijten.
Daarna zijn we naar de kathedraal gegaan, kijken naar aankomende pelgrims. Het blijft een mooi gezicht om te zien.
Het doet nog steeds veel met me, er gaan van allerlei gedachten door me heen.
Daarna hebben we de straatjes van Santiago verkend, ook om een beetje uit te lopen en om de spierpijn te verzachten. Op de terugweg een stokbrood gekocht en ham om te lunchen in de tuin van onze hostel.
Het is een heerlijke tuin, waar allemaal wandelstokken door pelgrims zijn achtergelaten omdat deze niet in het vliegtuig mee terug naar huis mogen/kunnen.
Mijmerend denk ik, dat is een mooie metafoor voor Sleef, een wandelstok!
Hij is lang, hij is je beste vriend, hij helpt je door moeilijke tijden, hij is je metgezel en je kunt er op steunen.
Als ik terugkijk op onze reis tot nu toe, dan begon ik met twee zware ontstekingen en een antibiotica kuur aan deze reis. Weinig lucht kreeg ik en ik bleef maar hoesten. Sleef heeft me er doorheen getrokken de eerste dagen.
Na de tocht van 36 kilometer kwam ik bijna dood aan, Sleef heeft de laatste kilometers de meest idiote liedjes gezongen om me af te leiden. Hij regelde de hostels, telefoontjes en hield de gezamelijke administratie bij. Mede door Sleef ben ik waar ik ben, en onze vriendschap is zo mogelijk nog hechter geworden, dankjewel Sleef voor wie je bent en wat je doet!
Mijn Compostela draag ik op aan mijn vrouw en kinderen, die onvoorwaardelijk van me houden en in mij geloven.
Die me mijn ding laten doen en voor me zorgen als ik te ziek ben om voor hun te zorgen.
Ook vandaag is voor mij een emotionele dag, ik ben veel met Daan bezig, en met Eline die vandaag haar eerste stagedag heeft bij Madame Tussauds, wat zou ik graag bij haar zijn nu. Ik weet zeker dat ze het leuk gaat hebben en goed zal doen, ik ben nu al beretrots op haar.

Sleef en ik hebben vanmorgen het vervolg van onze reis besproken, morgen vertrekken we weer, heb er al weer zin in, Finisterre here we come!
Vanavond nog één keer naar de pelgrimmis in de kathedraal, ook om te kijken of we nog bekenden tegenkomen. En dan op tijd naar bed,

Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog