Ondanks de vele pelgrims vannacht in het kippenhok, was het erg stil vannacht. Weinig tot geen gesnurk, gehoest, gekuch of zaklampen die rondschenen op zoek naar de deur van het toilet. Vanmorgen dus zo fit als mogelijk, (lees brak) wakker geworden. Ik voelde me niet lekker, ik denk terugslag van de afgelopen dagen. Mijn maag staat op zijn kop, heb problemen met slikken en eten, en last van aambeien. (Waar komen die vandaan?)

Eerst maar langs de Ferry om te kijken of het water niet te laag is om te varen, blijkt hij pas om 09:00 te vertrekken als het getij het toestaat. Dan maar koffie en ontbijt in de stad. Met heel veel moeite een soort puddingbroodje en halve croissant naar binnen gewerkt en een bakje slappe koffie, vervolgens terug naar de boot. Daar aangekomen op de wc nog wat aan het kokhalzen geweest en toen ging het iets beter.
De kapitein van de Ferry kwam om vijf voor negen kijken en besloot één snelle overtocht te maken, eigenlijk kon het niet volgens ons. Twee keer zaten we (bijna) vast maar de motoren waren sterk genoeg en om half tien begonnen we aan onze tocht in Spanje!
De eerste 3,5 kilometer was omhoog door de bossen, prachtige weggetjes maar wel zwaar. Ook Sleef heeft wat terugslag vandaag. Gelukkig hebben we gisteravond al besloten vandaag rustig aan te doen.
Bos uit komen we in Guarda, een schattig plaatsje en vinden een supermarkt voor stokbrood, chorizo worsten en water.
Uiteindelijk komen we weer langs de oceaan te lopen en hebben Sleef en ik het over een goede vriend van hem die overleden is.
Voor zijn overlijden heeft deze vriend alles zelf geregeld en afscheid genomen van zijn vrienden, indrukwekkend!
Terwijl we verder lopen schieten mijn gedachten steeds weer naar Daan en maandag 12 september.
Net voor zijn dood zat ik aan zijn bed en knuffelde hem terwijl hij sliep.
In zijn slaap lachte hij naar mij en mompelde iets in de trant van: "het was gezellig". Dat waren voor mij zijn laatste woorden, en die geven veel steun, zelfs nu ik hier loop.

Ook met het eten van het stokbrood heb ik veel moeite met (door)slikken, en ook blijf ik maar hoesten.
Sleef en ik zijn het er samen over eens dat we niet onze beste dag hebben en dat die dagen ook bij de camino horen.
Na een kleine 20 kilometer stoppen we voor vandaag en boeken een hotelkamer met pelgrimsmenu en voor morgenochtend ook nog een ontbijt. Het lijkt wel vakantie.
De misselijkheid is gelukkig waf gezakt dus hopen dat ik wat calorieën tot me kan nemen.
Nu ik hier op ons terras zit met uitzicht op zee, ben ik de vervelende dingen van vandaag al weer vergeten.
En op de foto's ziet alles er prachtig uit!😜

Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog