na een paar dagen rustig aan gedaan te hebben, begint het toch weer behoorlijk te kriebelen.
Het wordt tijd voor weer een rondje Siep en Kanaal.

Tijdens de tocht ben ik heel erg met Daan bezig, ik voel dat hij met me meeloopt en dat maakt me erg blij. Ik heb mijn oortjes in en de iPod op shuffle staan, het lijkt wel of Daan de DJ is, allemaal leuke meezingers. Van Andre Hazes tot Pharell Williams, alle soorten teksten komen voorbij.
Ik vraag me af hoe het onderweg zal gaan als we eenmaal vertrokken zijn, maar vertrouw erop dat het goedkomt. Ik heb steeds minder behoefte om alles van tevoren te regelen en te weten. Dit in tegenstelling tot Camino deel I toen ik alles nog (moest) uitzoeken. nu is het wat dat betreft erg rustig in mijn hoofd en ben ik meer bezig met het Pelgrimeren. (wat dat dan ook mag zijn).
Ik voel dat ik gedurende de Camino zal leren, en dat ik zal krijgen wat ik nodig heb, niet meer, maar zeker ook niet minder. Mooi vooruitzicht.
De kilometers schieten ondertussen onder mijn lijf door en ik voel me goed.
Goed voelen in mijn geval betekent dat ik de pijnen en kwalen goed kan hebben.
In Plasmolen stop ik nog even in de Mariakapel en wil een kaarsje opsteken voor de vaders en Daan, maar ben helaas geld vergeten. Ik gedenk ze met een gebed en beloof de volgende keer een kaarsje voor ze aan te steken. En dan het laatste stukje naar huis, naar mijn meisjes.
Het was een heerlijke tocht.

Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog