ik lig met koorts op bed en voel me enorm onrustig. Eigenlijk kan ik nergens anders aan denken dan aan Daan en aan de Camino. Ik voel een enorme kracht ergens diep in mij die schreeuwt dat ik de Camino moet gaan lopen en wel zo snel mogelijk. Ik kan er niet meer om heen, dit moet gaan gebeuren, het is een kracht die sterker is dan ik zelf ben.
Zou het Daan zijn die aangeeft dat het nu mijn beurt is om de Jacobsschelp met zijn naam erop naar Santiago de Compostela te brengen? Zal hij mij begeleiden m mijn Camino?
Ik laat het allemaal maar over me heen komen en besluit als ik me beter voel met Floor en Eline te overleggen en Sleef te mailen.
Geschreven door Pelgrimbuis.reisblog