Het woord Sinharaja is een samenvoeging van leeuw (sinha) en koning (raja). Volgens de legende zouden de Sinharaja mensen afstammen van de zoon van een prinses en een leeuw. Een vreemd verhaal, maar de leeuw speelt in elk geval een belangrijke rol.
Het Sinharaja National Park is het enige gebied in Sri Lanka waar nog echt regenwoud is. Het gebied van 89 km2 heeft zwaar geleden onder de bomenkap die in de jaren 70 plaatsvond. Het eerste gedeelte verharde weg stamt nog uit die tijd. In 1977 werd het park erkend als reservaat en in 1989 als werelderfgoed door UNESCO. Jaarlijks valt er 600 cm regen, het is er warm en vochtig. Daardoor is er een unieke flora en fauna.
Wij waren om 7.00 uur bij het park om met een speciale gids en onze chauffeur een rondwandeling te maken. Natuurlijk hadden we lange broeken aan want in dit gebied leven ook bloedzuigers.
Het was een en al groen. Hoge bomen groeien tussen de palmen, varens, rotan en lianen. De gids keek haarscherp rond en zag van alles waar wij aan voorbij zouden lopen. Nu was het ook goed opletten want de grond lag bezaaid met stenen. Bij elk beestje of plantje had hij weer een leuk verhaaltje of bijzondere uitleg. Als er zoveel te zien is vliegt de tijd. Na 4 uur wandelen kwamen we weer terug bij de poort. Het was inmiddels nog wat warmer geworden. Het zwembad met prachtig uitzicht op de groene heuvels, lonkt voor de middag.
Nu, tijdens het eten, valt er een enorme regenbui en natuurlijk hadden we dat kunnen verwachten in een tropisch regenwoud.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis