Het is een uur rijden naar de haven van Kurikattuwan waar de boot naar Delft Island vertrekt. Vanuit Jaffna reden we eerst over een lange dam, vervolgens over het eiland Pungudutivu en daarna weer over een dam. In het lage water naast de dam waren kilometers aan netten uitgezet waar vissers garnalen in vangen.
De veerpont bleek een motorboot met kajuit te zijn, vol met stoeltjes. Naar buiten kijken was moeilijk. De lokale bevolking heeft voorrang op de boot. Maar er waren gelukkig maar een paar toeristen.
Delft Island is 8 x 6 km2 en ligt 30 km ten zuiden van Jaffna in de Palk Strait. Er wonen ongeveer 4.500 mensen.
De Portugezen noemden het Ilha das Vacas, de Nederlanders Delft en de lokale bevolking Neduntivu (eiland van de koeien). Het eiland ligt strategisch, want India ligt maar op 20 km afstand. Het lag voor de VOC tijdens de koloniale periode bovendien mooi op de route naar de Oost. Na beëindiging van de burgeroorlog in 2009 is het eiland toegankelijk.
Na een uurtje varen stapten we in een jeep van een lokale gids die een paar woorden Engels sprak.
Opvallend zijn de kilometers lange muurtjes van gestapelde koraalstenen. Een heel natuurlijk en vriendelijk gezicht maar wat een werk is dat stapelen geweest.
Op het eiland zijn her en der ruïnes te zien uit de koloniale tijd. De Nederlanders hebben hier zeker een duidelijk stempel op gedrukt. Nu zijn de laatste koloniale Engelse huizen vervallen, mede door de burgeroorlog. De lokale bevolking leeft eenvoudig want bijna alles moet per boot aangevoerd worden.
We bezochten het kleuterschooltje waar het dochtertje van de gids op school was. Er waren 17 kindjes tussen 3 en 7 jaar. Het viel op dat er bijna geen speelgoed in de klas was. Twee beren, een soort huisje, tekenvellen, speelruimte op de vloer en stoeltjes en tafeltjes aan de kant. Heel simpel en crearief hadden ze van een groen plastic flesje een palmboompje gemaakt. Maar wat zijn de kinderen bij ons toch bevoorrecht.
De watervoorziening is het belangrijkste wat men op het eiland ontwikkeld heeft. Er zijn heel wat waterputten en waterbasins aangelegd voor mens en dier.
Het eiland is verder vlak met begroeiing van struiken en soms heel karakteristieke bomen. De foto's geven wel een indruk. De kuststrook is prachtig en ongecultiveerd. Bij ons zou een projectontwikkelaar meteen allerlei toeristische voorzieningen gebouwd hebben.
Na drie uur hobbelen en butsen over de wegen vol kuilen werden we afgezet op een stukje strand waar we een uur moesten wachten tot we naar de boot gebracht zouden worden. Een halve parasol met 3 krukjes en een toiletgebouwtje zonder deuren en wc potten waren de voorzieningen.
Jammer dat we de lokale bevolking niet konden ondersteunen met consumpties of iets dergelijks. Wil men dit eiland aantrekkelijker maken voor toeristen dan moeten er toch minimale voorzieningen komen.
Na dit stukje Nederlandse geschiedenis doken wij weer in het bedompte ruim van de veerpont terug naar Jaffna.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis