Om 7.00 uur kregen we keurig ons ontbijt in een rieten draagmandje op onze kamer gebracht. Een pakje melk, drie gestoomde broodjes, een gekookt eitje en een paar warme dumplings in water. Dumplings zijn (gladde, glibberige) gestoomde broodjes met een zoete amandelachtige vulling. Een prima snel ontbijt want wij stonden klaar om iets verder opgepikt te worden door de chauffeur voor de rit naar het vliegveld.
Daar deden we de hoezen weer om de rugzakken en konden we vlot inchecken. Vervolgens moesten we naar de douane, waar lange rijen wachtenden stonden. Het was niet duidelijk naar welke rij wij moesten dus Albert vroeg het aan een medewerker. Die vroeg heel vreemd hoe oud Albert was. Toen hij 66 antwoordde mochten we meteen door naar een korte rij waar maar vier mensen stonden. Wat is het leuk om hier boven de 60 te zijn!!
Maar ja, na die douane moest de handbagage gecontroleerd worden. En daar ontdekten ze natuurlijk de inmiddels vijf verzamelde aanstekers van Albert. Helaas, hij moest ze net als in Beijing inleveren.
Er gingen allemaal jonge mensen mee in het vliegtuig. De Chinese jonge vrouwen proberen er zo westers mogelijk uit te zien. Ze verven hun haren rood, dragen strakke jeans en maken met make-up zelfs hun gezicht wit. In onze ogen lijken ze zo meer dood dan levend.
Na de vlucht van anderhalf uur stond onze gids/chauffeur ons al op te wachten. Het is de eigenaar van ons guesthouse, hij spreekt prima Engels. Albert was weer tevreden, hij kocht op het vliegveld een aansteker voor € 0,125, dat kan alleen in China.
De weg van het vliegveld naar Lijiang is prachtig aangelegd, aan beide zijden kilometers lang parken met water en bloemen. Lijiang is een mooie plaats, zonder hoge torenflatse en met een mooi oud centrum met allemaal houten huizen. We gaan het over een paar dagen beter bekijken.
Volgens het programma konden we kiezen uit twee routes naar Wumu. De ene zo snel mogelijk, de andere is langer en loopt via het nationaal park Jade Dragon Snow Mountain, waarvoor betaald moest worden. We kozen voor het nationaal park. Wumu ligt ten noorden van Lijiang. Een prachtige route, met groene bergen waarop grove dennen met lange naalden staan. Tussendoor volgden weer weitjes met loslopende koeien of geiten. We hielden een half uur pauze bij de Blue Valley. Ook hier waren kalkterrassen, maar weer heel anders dan in Huanglong. Het water was helblauw en de terrassen vlakbij elkaar en grijzer. Een ideale plek voor fotoreportages van bruidjes, er waren er tientallen. De hoge Jade Snow Mountain stond in de wolken, maar wie weet zien we die de komende dagen nog helder. Deze bergen zijn de uitlopers van de noordwestelijke Himalaya.
We reden over bergpassen van de ene naar de andere berg en kwamen boven de 3200 m.
In een klein dorpje, waar de tijd stil gestaan had, kocht de eigenaar nog groenten e.d. voor ons avondeten. Om zes uur kwamen we bij het guesthouse aan. Wat een prachtig uitzicht! In de diepte de Yangtze rivier en daarvoor oude dorpjes met maïs en andere groenten. We gingen op het terras zitten, kregen nog zelfgemaakte maankoeken en keken alleen maar rond. We zijn de enige gasten vandaag. De vogels floten, hanen kraaiden en koeienbellen klingelden, wat vredig is het hier.
Het eten werd dus vers gekookt en smaakte voortreffelijk. De vrouw van de eigenaar is Vlaamse en logeert met de kinderen bij haar ouders in Gent. De kinderen gaan daar nu naar school. In zo'n afgelegen dorp is het voor kinderen ook moeilijk om goed onderwijs te krijgen. Bovendien is het toeristenseizoen erg kort. Maar wat zullen ze dit plekje missen.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis