Na een rustige ochtend met wat tijd voor het zwembad vertrokken we met een groep naar Tikal. Tikal is de grootste Maya site van Guatemala en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. De plek is bewoond geweest van 400 voor tot 1000 na Chr. Er hebben ongeveer 100.000 mensen gewoond op 16 km2. Tikal betekent plaats van de echo's en ligt in een nationaal park van 576 km2. Het bevat meer dan 3000 bouwwerken en nog maar 30% hiervan is uitgegraven.
Omdat wij de middagtour hadden moest er ter plekke eerst geluncht worden. Paspoort- en andere formaliteiten bij de ingang hielden flink op.
De eerste tweelingpiramides gaven een mooie indruk hoe zo'n piramide er uitziet als hij wel en niet opgegraven is. De Tweelingpiramides zijn gebouwd om ceremonies te houden zodra er één katun (dat is 20 jaren van 360 dagen) voorbij was.
Vervolgens kwamen we op het grote plein met indrukwekkende hoge tempels. Twee tegen over elkaar. De hoogste tempel van 47 m is de Tempel van de grote Jaguar. Hier heeft men het graf gevonden van Ah Cacao (Lord Chocolate). In de graftombe lagen vele geschenken waaronder keramiek, schelpen en maar liefst 90 kilo aan jade voorwerpen. De tempel aan de overkant van het plein is vermoedelijk voor zijn vrouw gebouwd maar er is geen graf gevonden.
Het is onvoorstelbaar hoe groot complex dit was. Kleine paleizen voor de rijkere bevolking, administratieve bouwwerken, balspelvelden, enz.
Je leest overal dat de Maya's verschillende goden aanbaden. Ook de gids van vandaag zei dat. Maar de kundige Maya gids van gisteren ontkende dat met kracht. Maya's geloven maar in één god. De figuren die afgebeeld zijn werden door de Spanjaarden goden genoemd omdat ze het niet begrepen. Maar de Maya's noemen het "gidsen". Deze gidsen helpen hen, net als de sjamanen, in contact te komen met die ene god. Door eerst te geven (offers, voedsel, e,d.) hopen ze iets van God terug te krijgen.
De Tikal site ligt prachtig in de jungle. Brulapen brulden op de achtergrond, afgewisseld met het gekrijs van papegaaien en het getjirp van de krekels.
Na de nodige bouwwerken bekeken te hebben liepen we naar de Verloren Wereld piramide.
Via een lange houten trap (weer een test voor de kuitspieren) moesten we stilletjes boven gaan zitten wachten tot de zon onderging. Natuurlijk had je een prachtig uitzicht, want de tempels komen boven de boomtoppen uit. Nou die zon gaf een klein roze randje op een wolk en meer niet. Zelfs met de camera op de stand "romantische zonsondergang" was het niets bijzonders. Velen voelden zich bekocht, want we moesten de tour, de entree en nog Q 150 extra betalen (€ 17,- p.p.) om hiernaar te kijken. Het was inmiddels flink donker en we moesten door het hele onverlichte park teruglopen via trappen, over boomwortels en stenen. Wat is die zaklampfunctie van de telefoon dan handig! Om 19.00 uur reden we terug naar Flores, waar een tafeltje in een restaurantje voor ons gereserveerd was door de lokale reisagent, ter compensatie van de gemaakte fouten. Het smaakte prima na zo'n lange dag.
Terugkijkend is Tikal een indrukwekkende Maya-site die we zeker moesten bezoeken. We boften bovendien dat er vandaag maar weinig toeristen waren.
Toch gaat onze voorkeur uit naar het stille en mystieke Yaxha dat we gisteren bezochten.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis