Jaffna ligt helemaal in het noorden van Sri Lanka. Sri Lanka is net zo groot als Nederland en België samen. Het is hier 4 1/2 uur later dan in Nederland en straks met de zomertijd scheelt het 3 1/2 uur.
Vanmorgen reden we naar het noorden over een goede weg. Het verkeer was chaotisch want het woon-werkvervoer gebeurt voor de meeste mensen per brommer. Maar na een uurtje werd het rustiger en was er alleen nog wat lintbebouwing. Het landschap werd vlakker en er werd heel veel rijst geteeld. Sommige stukken stonden nog onder water en bij sommige velden was het water al afgevoerd. De vogels hadden dat snel door, maar ook de loslopende koeien. Ook reden we langs teakbomen plantages, er wordt hier veel teakhout verwerkt.
Voor de Hindoestanen is de koe heilig, maar ook voor veel Boeddhisten. De heilige koe is mede heilig omdat het de mens voorziet van melk en werkkracht op het platteland. Het bestaansrecht hebben mensen te danken aan de koe. Om die reden wordt de koe zelfs aanbeden in het Hindoeïsme. Er wonen veel Hindoestanen in het noorden van Sri Lanka. Langs onze route stond steeds vaker een rijk versierde Hindoetempel met felle kleuren.
De bevolking van deze streek is armer, er staan kleine huisjes en er is veel met golfplaten bedekt. De bermen zijn vervuild en er is meer afval langs de weg gedumpt.
Er was een tussenstop bij Elephant Pass. Dit was een belangrijke plek in de burgeroorlog tussen de Tamils (hindoes) en de Singalezen (boeddhisten) uit het zuiden. De Tamiltijgers vochten sinds 1983 voor een eigen onafhankelijke staat: Tamil Eelam. Er kwamen 70.000 mensen om het leven en 100.000 zijn gevlucht. Bij Elephant Pass is een monument van een dappere soldaat die in 1991 zijn leven gaf door met een granaat op een met munitie volgeladen Tamil-tank te springen. Hij voorkwam hiermee de dood van de Singalese soldaten in zijn kampement. Dit was een aanzet voor de beëindiging van de burgeroorlog. In 2009 gaven de Tamils zich over. Toch zijn er in dit gebied nog steeds heel veel militaire kampementen en zijn er "road blocks" door militairen en politie. Onderhuids broeit er bij de Tamils nog steeds een onvrede want de wederzijdse discriminatie is niet gestopt. Toen onze chauffeur de weg vroeg in Jaffna wilden ze niets zeggen want aan zijn nummerbord konden ze zien dat hij Singalees is.
In dit deel van Sri Lanka draagt men meer de traditionele kleding. Mannen dragen een sarong, een soort rok, gevormd door een lange doek om het middel te wikkelen. De vrouwen dragen een sari als een rok, terwijl één strook over één schouder afhangt achter op de rug. Het bovenlichaam is bedekt door een bloesje, dat echter de buik en rug voor een gedeelte bloot laat.
In Jaffna kregen we in de Hindoetempel Nallur Kandasamy Kovil uitleg van een Tamil gids die ons deze dagen hier begeleidt. Natuurlijk gingen de sokken weer aan en mannen moesten met ontbloot bovenlichaam naar binnen om alle zegeningen direct door de huid op te nemen. De omheining van de tempel is rood-wit gestreept, rood is de kleur van bloed en stress en wit van vrede. Dat is het doel van het bezoek aan de tempel, nl. met rust en vrede weer weggaan. Bovendien weet men in het verkeer dat men bij een tempel rustiger moet rijden. Een Hindoetempel is altijd in de vorm van een lichaam gebouwd: de ingang is hoog, zoals de voeten, bij de knieën begint de ceremonie en daarachter het borstgedeelte. Het hoofd is weer hoger en licht daarachter. Voor de tempel ligt een steen waarop men een kokosnoot stuk gooit in de naam van de god Ganesha. Deze god verwijdert obstakels en met het gooien van de kokosnoot werp je die symbolisch weg om je over te kunnen geven aan god.
Naast de tempel ligt een hoge en uitgebreid versierde toren, een soort silo. Deze wordt gevuld met rijst, zaden, maïs e.d. In tijden van nood (tsunami, brand of overstroming) konden de overlevenden naar deze toren vluchten en de voorraad gebruiken. Elke 12 jaar wordt de voorraad vervangen. Tot slot kregen we met krijtpoeder een stip op ons voorhoofd, symbolisch voor as, om aan het einde van ons bestaan herinnerd te worden.
De fietstour door de stad stelde niets voor: 3,4 km regelrecht naar het fort op een krakkemikkige fiets. Even stoppen bij de de Engelse kloktoren (vroeger vuurtoren) voor het Engelse echtpaar dat meefietste. Al fietsend maakte ik nog gauw een foto van de bibliotheek die in de burgeroorlog ook compleet verwoest was.
Het fort is op deze strategische plek in de 17e eeuw gebouwd door de Portugezen en in 1648 door de Nederlanders uitgebreid. Het lijkt exact op enkele forten die we nog in Nederland hebben. Het is gebouwd met 5 hoeken en 3 buiten verdedigingsplaatsen. Het is gebouwd met koraalstenen en bakstenen. Deze werden door de Nederlanders als ballast in de schepen naar Jaffna vervoerd. Rondom was er water met een doordacht watermanagementsysteem. Binnenin het fort stond o.a. een Nederlandse kerk. Na de Nederlanders kwamen de Engelsen en bouwden het fort verder af. In de burgeroorlog is de kerk en een groot deel van het fort verwoest. Men heeft al een gedeelte gerestaureerd maar heeft nog veel geld nodig voor een complete herbouw.
Het was een mooi verdedigingsbouwwerk en als de koraalstenen niet zo duidelijk zichtbaar waren geweest, dachten we in Nederland te lopen.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis