Vanmorgen hadden we een jeep safari in het Uduwalawe Nationaal park. Omdat je 's morgens vroeg in de koelte de meeste dieren ziet èn we nog anderhalf uur moesten rijden, vertrokken we om vijf uur met bagage en ontbijtpakketjes. Meer dan een half uur reden we alleen maar kronkelend de bergen af. Het was nog donker en tegen zes uur werd het licht. Keurig op tijd kwamen we bij het park. Het Uduwalawe Nationaal Park staat sinds 1988 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is aangelegd voor de dieren die zijn verdreven door de aanleg van het grote Uduwalawe meer. Het park is 308 km2 groot.
De natuur is hier weer heel anders dan in de andere drie parken die we bezochten. Veel laag, dicht struikgewas, waterpoelen en verspreid staan er hogere bomen. De chauffeur van onze jeep zorgde er goed voor dat we niet in een rijtje achter andere jeeps aanreden. Hierdoor zagen we veel vogels en dieren zoals op de foto's te zien is. Heel veel kleine vogels staan niet op de foto, ze zijn te snel. Maar wat een variatie zagen we hier!
Na de safari was de volgende bestemming: Sinharaja Nationaal Park, een tropisch regenwoud. Eerst reden we door een vlakker landschap met rijstvelden, maar al gauw kwamen de bergen in zicht. Ook hier weer volop theeplantages. De theestruiken zijn hier alleen lager. In Sri Lanka heeft men ook vrije dagen met Pasen, dus het was op de grote weg drukker. We zien regelmatig politiecontroles met een road-block op de weg, maar vandaag was er een hele bus met mensen aangehouden. Tassen werden op tafels gecontroleerd. Er wordt veel marihuana van het zuiden naar het noorden vervoerd en dat is streng verboden.
De rit naar Sinharaja Nationaal Park was 75 km, daar zouden we bij ons een uurtje over doen. Maar de kilometerslange, smalle weg met honderden bochten verlangt een andere snelheid. Na twee en een half uur kwamen we bij Jansen's bungalow aan. Lang geleden heeft vast een Nederlander dit idyllische plekje uitgekozen.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis