We hadden om acht uur (voor het ontbijt in het hotel) afgesproken om met gids Esmaeil naar de Nasir al-Molk moskee te wandelen. We waren wat vroeger en liepen een straatje in. Daar bleek een bakkerij te zijn, met de deuren open we keken zo naar binnen. Het rook heerlijk en natuurlijk maakte ik een foto. Meteen rende een bakker naar buiten met een heerlijk warm cakeje voor mij. Zo ontzettend hartelijk. Tot nu toe viel het op dat men in Iran 's morgens zo laat op gang kwam. Maar hier in Shiraz is het al een drukte van belang. Kinderen gaan in schoolkostuum naar school en eten onderweg nog wat brood of zelfs pap. Mensen liepen met brood en fruit.
De Nasir al-Molk moskee heeft gekleurde ramen en 's morgens vroeg schijnt de zon daar heel mooi door naar binnen. We waren mooi voor de drukte om er goed van te kunnen genieten. De moskee is uit de 19e eeuw, de Kadjarentijd. De tegels hebben veel roze bloemen en realistische afbeeldingen. Hierin is de westerse invloed te zien. In de winter is het water in de vijver bevroren en men maakt dan gebruik van het verblijf aan de andere kant van het complex. Daar is een bron en men liet een koe heen en weer lopen om het water uit de bron omhoog te hijsen.
Naranjestad Ghavam is de ontvangstruimte van een rijke gouverneur. Het is vernoemd naar de vele zure-sinaasappelbomen die in de tuin staan. Alle vertrekken zijn prachtig versierd met gedetailleerde schilderingen en mozaïeken van spiegeltjes.
Na een prima ontbijt gingen we met de bus naar de Rouhollah bazaar. Een gezellige bazaar met opvallend veel winkeltjes met oude spulletjes.
Van de bazaar konden we lopend naar de Arg-e Karim Kahn, de 18e eeuwse koninklijke burcht die opvalt in de stad. Hij is van leem en heeft vier stenen torens. Eén is dermate verzakt dat flink scheef staat. De burcht is gebouwd in opdracht van Karim Kahn Zand en heeft een tijd als gevangenis gediend. Rondom de binnentuin met zure-sinaasappelbomen lagen de vertrekken van de vorsten van de Zanddynastie en er is nog een badhuis.
Natuurlijk bezochten we de tombe van de beroemde dichter Hafez. Elke Iraniër kent wel een gedicht van hem, net als van Ferdowsi. Hafez leefde in Shiraz van 1315 tot 1390 en schreef lyrische gedichten. Het is de bedoeling dat men daar zijn gedichtenbundel willekeurig openslaat en dat gedicht zou toepasbaar zijn voor dat moment. Maar vaak kan men een gedicht verschillend uitleggen.
Met een Uebertaxi gingen we naar het Aramgah-e Shah-e Cheraq mausoleum waar de tombe is van de broer van imam Reza (die in Mashhad ligt). Shah-e Cheraq betekent Koning van het Licht, hij stierf lang geleden, in 835. Het voorste gedeelte is pas 6 jaar geleden opgeleverd. Het is voor de Iraniërs de 2e belangrijkste bedevaartplaats. Dat was zeker te zien aan de 19e eeuwse uitvoering van de gebedszalen. De mannen waren gescheiden van de vrouwen. Ik mocht weer een speciale tentjurk aan. Allemaal wanden met mozaïeken van spiegeltjes. Die werden uit Venetië gehaald (via de Zijderoute). Grote spiegels zouden breken tijdens het vervoer en de mozaïektecniek beheerste men hier al. Het is weer moeilijk te beschrijven maar was enorm indrukwekkend.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis