Vandaag stond Chamuc Champey op het programma. Een groepsexcursie naar een mooi natuurpark. Chamuc Champey betekent "waar de rivier zich onder de aarde verbergt". De rivier de Cahabón heeft over een lengte van 300 m kalkstenen plateaus gevormd. Daaronder stroomt de rivier verder. Door de kalk kleurt het water prachtig blauw-groen.
Wij moesten om 8.45 uur bij de benzinepomp zijn. Daar kwam een gids die Engels sprak naar ons toe en vroeg of we naar Chamuc Champey moesten. Wij bevestigden dat. De excursie was inclusief transport, dus we lieten onze voucher zien. Die wuifde hij weg, we moesten 25 Quetzal p.p. betalen (€ 6,- samen) voor het vervoer van de heenreis. Voor de terugweg opnieuw betalen en geen gids. Vreemd. We moesten wachten op het busje. Nou, dat bleek een pick-up te zijn waar we achterop moesten klimmen. We zagen dat niet zo zitten, 45 min. staande zo hobbelen. Dus we vroegen ons geld terug en zeiden niet mee te gaan. Terug in het hotel was er geen stroom en WiFi waardoor we niet konden bellen/appen. Uiteindelijk bleek de juiste gids, ene Tobi, naar ons op zoek te zijn. Als wij niet weten dat we bij Tobi moeten wezen gaat het dus flink mis. Om 10 uur haalde hij ons alsnog op, echter ook met een volle pick-up.
Blijkbaar was dat de enige manier om er te komen. Nou ik zat eerst op de grond tussen de rugzakken van de backpackers en later ben ik wiebelig gaan staan. Aan de stangen op de pick-up moest je je vasthouden terwijl de auto hotsend en bonkend over de rotsbodem hobbelde. Men was met de weg bezig dus we moesten 3x stoppen. Na een 75 minuten kwamen we eindelijk aan. Onze oorspronkelijke groep was net klaar met de vleermuizengrot, wij mochten daar niet meer in. Niet zo erg, we hebben al vaker heel veel vleermuizen gezien. In de grot stond water tot kniehoogte en daar was men doorheen gelopen. De gids had iedereen nog even geschminkt met guano (vleermuizenpoep). Dat hadden wij toch niet gewild i.v.m. de histoplasmose die je kunt krijgen door het inademen van de schimmelsporen die op die vleermuizenpoep zit.
We wandelden door een prachtig stuk natuur naar de waterval, waar je evt. even kon zwemmen. Vervolgens kregen we een prima warme lunch. Daarna was er met de gids een wandeling naar het uitkijkpunt. Omdat het op het heetst van de dag was, 2 uur, leek het ons niet verstandig om 45 min. omhoog te klimmen. Dat betekende dat we 2 uur moesten wachten tot iedereen beneden was en evt. gezwommen had. We wachtten op een prachtig plekje met uitzicht op de waterbekkens.
Uiteraard weer in de pick-up anderhalf uur teruggehobbeld (met een paar stops) en netjes bij het hotel afgeleverd.
De entree in het park hebben we niet hoeven te betalen ter compensatie.
Ook hadden we een mooie nieuwe tent gekregen, zonder schimmel, losse planken en roestende stoel.
Dus ondanks alle hobbels een goed einde. We waren een ervaring rijker om net als een Guatemalaan met z'n allen bovenop een pick-up vervoerd te worden.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis