Een rustige dag vandaag. We namen alle tijd om uitgebreid te ontbijten. In zo'n mooi hotel is dat genieten. Omeletten werden vers gebakken met vulling naar keuze en een enorm buffet. Voor Albert was er zelfs oploskoffie. De verse tomaten hebben hier zo'n heerlijke smaak, die eten we elke dag. Het hotel heeft volop personeel dat keurig met plastic handschoentjes aan werkt. Het plastic wordt hier niet gescheiden en men loopt ver achter met de milieubescherming. Men gebruikt zo veel plastic. Elke handdoek in de hotelkamer is in plastic verpakt. In restaurants zit alle salade, yoghurt of saus in een plastic bakje. Ook wordt er eerst een wegwerp plastic kleedje op tafel of de grond gelegd voordat er gedekt wordt. De blikjes frisdrank zitten in een blikje waarvan het lipje bij het openen loslaat. Plastic tasjes worden rijkelijk uitgedeeld. Onderweg zie je ze als vogels hoog door de lucht vliegen.
Vandaag hebben we een lange treinreis van 17 uur naar Kerman voor de boeg. Het hotel heeft eigen taxi's dus we hoefden ons niet druk te maken hoe we bij het station zouden komen.
Dus we gingen nog even naar buiten en liepen een stukje rond de Haram en bekeken de "souvenirs" in een paar grote warenhuizen.
Op het station verliep het vlot en we hebben weer een eigen (slaap)coupé.
Nog een paar "weetjes" over Iran, omdat het een kort verslag is:

• Iran is 23x zo groot als de Benelux. Er wonen 81 miljoen mensen, waarvan 14 miljoen in Teheran. Het grootste gedeelte van het land is kaal. Van de 81 miljoen inwoners is meer dan de helft jonger dan 35 jaar. Er was een babyboom na de revolutie en de beëindiging van de oorlog met Irak. De bevolkingsgroei is nu nog maar 1,2 % omdat het economisch heel moeilijk is kinderen op te voeden.
• Iraniërs eten met lepel en vork en vooral met hun vingers. Vlees snijden ze met de lepel en een mes wordt alleen in de keuken gebruikt. Er staan dan ook overal dozen met tissues op tafel.
• in Iran schrijft men woorden van rechts naar links, maar de cijfers schrijft men van links naar rechts, net als wij.
• Iraniërs eten heel erg laat, tussen 9 en 11 uur 's avonds. De lunch is hier ook veel later. Dat geeft soms verwarring met de gidsen. Als wij om vier uur 's middags een warme lunch hebben zien wij dat als een vroege avondmaaltijd.
• Overal waar je naar binnengaat moeten de schoenen uit. Zonde van die mooie perzen als er vuil op komt. In de hotelkamer mag je natuurlijk niet met je schoenen in de badkamer. Standaard staan daar plastic slippers om je te helpen herinneren.
• In de eenvoudige hotels hangt de douche zo dicht bij de wc-pot dat alles nat wordt. Maar je hebt wel een extra handdouche/spuit naast die pot. Er is wel toiletpapier maar dat moet in de afvalemmer.
• Iraniërs eten niet veel bladgroenten of gekookte groenten. Wel ingelegd in het zuur en verder ui, tomaat, komkommer, pompoen en aubergine. Ze eten wel heel veel fruit.
• Iraanse vrouwen kijken je strak aan als je langsloopt maar zodra je dichterbij bent maken ze heel graag een praatje. Dat doen de mannen ook graag, ook al spreken ze geen woord Engels. Welcome in Iran kennen en zeggen ze allemaal heel hartelijk.
• Op alle scholen zijn de jongens en meisjes gescheiden. De jongens dragen een uniform en de meisjes een chador. De universiteit is wel weer gemengd, dat is dus een prima huwelijksbureau werd ons verteld.

Deze lijst zal vast nog langer worden, want we zijn hier nog geen twee weken.

Geschreven door Frouke.en.Albert.op.reis