Spanje, Castrojeriz

In de schaduw van het klooster van Santo Domingo de Silos, het is zondag. Er lopen links en rechts toeristen in de straten. Een grote groep wandelaars komt dichterbij, waarschijnlijk sportievelingen uit de streek. Ik zie ook een koppel met een brood, het zullen inwoners uit het dorp zijn. Of is het hier een stad ? In Spanje is er geen officieel onderscheid of een plaats een stad of een dorp is. Wanneer er meer dan 10.000 inwoners zijn dan spreekt men zeker van een stad, dat is ook zo voor een plaats met een groot toeristisch belang, er mogen dan zelfs weinig inwoners zijn.
Ik herinner me de twee Nederlandse vrouwen die ik zag in Chartres en daarna nooit meer. Zij waren met de fiets opweg naar de geboorteplaats van El Cid, Vivar del Cid. Vandaar naar Burgos om de Camino del Cid naar Valencia volledig te doen. Hier had ik ze terug kunnen zien want het stadje wordt ook als een etappeplaats beschouwd op de El Cid route. Hotels zijn er hier genoeg, in het hoogseizoen zullen er ongetwijfeld meer mensen logeren dan de 297 inwoners die er volgens de telling in 2016 woonden
De weg die ik vanaf Santo Domingo de Silos opga is geen Santiago- of El Cidroute, dus niet naar Burgos. Het is een weg die ik in 2006 al deed, toen had ik ook een grote omweg naar Compostela gepland en gedaan. Ik herinner me heel mooie landschappen van toen. Ik zie ze nu terug, de dorpen liggen er onveranderd bij.
De stad Lerma die ik nu terugzie was me in 2006 tegengevallen, wanneer ik er toen aankwam hing er regen in de lucht. Misschien daardoor was ik er vlug weg gereden en niet veel meer gezien dan het enorme groot kasteel, het meest bekende gebouw van de stad. Het steekt nog altijd boven de huizen uit, het is een parador hotel geworden. Het kasteel was in het begin van de 17-de eeuw opgetrokken, voor iemand die zich had opgewerkt als raadgever bij de toenmalige koning van Spanje, Filips III. Die man kreeg de titel van hertog 'Duc de Lerma', hij had nog veel meer ambities. Hij was berucht geworden omdat hij de laatste overgebleven Islamitische bevolkingsgroepen uit Andalousië had verdreven.
De plaza major vóór het paleis, staat nu ook zoals in 2006 vol met auto's. Het strafste is dat ik er kan lezen dat morgen maandag 1 oktober het plein autovrij moet zijn, de auto's zullen weggetakeld worden indien nodig.
Die hertog van Lerma, Francisco Gómez de Sandoval y Rojas was zijn naam, liet in 1617 in de stad een klooster bouwen voor de ongeschoeide karmelietessen van Teresa van Avila. Nochtans was ze toen nog niet heilig verklaard. Dit kan men lezen en nog veel meer, bij de kerk van het klooster. In Rome werd Teresa officieel heilig veklaard in 1622. Het klooster met heel de omgeving draagt er toe bij dat Lerma bij de mooiste dorpen of steden van Castilla gerangschikt is.
De faam van talrijke restaurants trekt heel wat mensen uit de streek aan, zeker op zondag. Er is ook een toeristische rondleiding met een gids. Wat later zie ik heel wat groepjes vrouwen en mannen die gele halsdoeken dragen, ze zijn allemaal in het zelfde jaar geboren, dat vieren ze vandaag. Langs een zeer sterke hellende straat ga ik met de fiets aan de hand naar beneden, tot bij de 'Puerta de la Cárcel'. Deze stadspoort was vroeger ook een gevangenis geweest.
Het wordt tijd om verder te reizen.
Ik zie opnieuw gieren, de rotsen waar ze hun nesten bouwen zullen niet zo ver af zijn. Ik vermoed dat er buiten aan deze stallen soms dode dieren buiten gelegd worden, in plaats van ze te begraven of te laten weghalen. Gieren zijn aaseters, ze zijn niet zo mooi, wel in de lucht.
Ik wist dat ik langs een dorp zou komen met een niet alledaagse naam, Mahamud. Twee klinkers veranderen en er zou Mohamed staan. Ik was in 2006 er voorbijgereden, alleen enkele foto's genomen vanop de baan. Nu fiets ik het dorp in, door een eeuwenoude poort. Ik kom op een stemmig plein met uitzicht op de kerk. Verder zie ik het gemeentehuis met een gaanderij, recht ervoor staat een zuil. Eigenaardig dat er zo weinig informatie over Mahamud te vinden is. Het dorp lijkt hier in het centrum op deze zondagnamiddag alleen door enkele kinderen bewoond te zijn. Aan de andere kant van de kerk is het anders, er is een café, een bar zegt men in Spanje. Er is iets te doen, een groepje jongeren is op het terras van elkaars gezelschap aan het genieten. Het is voor mij hoog tijd om iets te eten en te drinken. Mijn voorraad water voor onderweg wordt er ook met de glimlach aangevuld. Iedereen van de 116 inwoners van het dorp die ik zag was vriendelijk en uiterst gastvrij. Ik besef plots hoe laat het al is, het is reeds half vijf.
Na een mooie afdaling kom ik aan de brug over de Arlanzon. Het dorp Pampliega ligt wat hoger, in de imposante kerk bevinden zich altaarstukken die in de 16-eeuw gemaakt werden door Dominicus van Antwerpen. Dat is iemand waar ik nog nooit iets van gehoord of gelezen heb. Pampliega was in de vroege middeleeuwen een belangrijke plaats. In het begin van de 6-de eeuw hadden de Visigoten zich hier gevestigd. Toen de Visigotische koning Wamba gedwongen werd om af te treden bracht hij zijn laatste jaren in afzondering door in een plaatselijk klooster waar hij stierf in 688.
Ik was daar allemaal niet van op de hoogte wanneer ik hier op de brug sta, al goed want dan zou ik waarschijnlijk nog naar boven in het dorp geweest zijn. Het zou moeilijker geworden zijn om Castrojeriz vandaag nog te bereiken. Het verloop van mijn reis had helemaal anders kunnen geweest zijn indien ik in dit Pampliega dan misschien had overnacht.
Terug ter zake, ik mag tevreden zijn dat ik daar als toerist van op de brug even kan rondkijken. Eenden zwemmen onder mij in het helder water van de rivier, wat verder zijn enkele afstammelingen van de Visigoten met elkaar in gesprek. Dit is even genieten op reis, daarna wordt het weer wat anders, het is al laat. Wanneer men een rivier oversteekt moet men de andere oever op, naar boven meestal. Het gaat trapsgewijs omhoog, daarna nog over een autostrade.
Er volgen nog zeker16 km met enkele nijdige beklimmingen. Het duurt nog lang vooraleer Castrojeriz in het zicht komt.
Eindelijk arriveer ik in Albergue Orion.