Mijn doel is om morgen of overmorgen de Camino de Santiago Castellano Aragonés te bereiken, een minder bekende Santiagoweg die door Soria gaat. Dat is niet de Camino Aragonés, de Santiagoroute door de Pyreneeën van Oloron-Ste.Marie naar Puente la Reina, die ik hier in Sangüesa kruis. Na de indrukwekkende kloof Foz de Lumbier gisteren, ligt vandaag het woestijngebied Las Bardenas Reales op mijn weg.
Al spoedig bereik ik het kleine Cáseda, van daaruit wil ik naar San Isidro del Pinar en daarna volgt Carcastillo. De dorpen en steden liggen in Spanje meestal dun gezaaid, in deze streek is dit zeker zo. Een verkeerde baan op rijden en dan na 2 uur fietsen vaststellen dat men helemaal verkeerd zit zoals gisteren wil ik vermijden. Daarom vraag ik in Cáseda voor alle zekerheid de weg naar die volgende plaatsen, die respectievelijk 9km en 2km verder liggen. Ook omdat er geen wegwijzers staan op de baan die ik wil oprijden. De man aan wie ik het vroeg twijfelt, hij ziet een voorbijganger waaraan hij mijn vraag herhaalt. Ik mag gerust zijn wordt mij verzekerd, het is naar San Isidro del Pinar. Er wordt ook bijgezegd dat het een paso is, een berg. Wanneer ze dat zo spontaan zeggen, dat belooft. Er zal weer duchtig moeten geklommen worden.
Dat ondervind ik al vlug, een klim van ongeveer 6 km. Ik kom boven op een plaats met een kleine kerk, er heeft een kluizenaar geleefd. Wat verder kan ik het landschap van boven op deze pas bewonderen, de afdaling ligt voor mij. Enkele auto's die me voorbij steken zie ik nog lang, tot in de verte waar ze verdwijnen, het zijn speelgoed autootjes geworden. Op het einde van dat lang stuk rechte baan is de afdaling nog lang niet gedaan.
Op het volgende kruispunt stop ik om de wegwijzers te bestuderen. Met de dubbele benaming van dorpen en steden in Navarra, in het Spaans en het Baskisch, moet men goed opletten.
Er volgt nog een tweede lange beklimming en dan komt eindelijk Carcastillo in het vizier, daar beneden. Het stadje is een van toegangspoorten naar Las Bardenas Reales, de halfwoestijn van Navarra, gelegen in het zuidoosten van deze autonome Spaanse regio. Het is een kaal en onherbergzaam gebied dat bestaat uit ravijnen, hoogvlakten en steile rotsen in bizarre vormen. Met weinig vegetatie, met rivierbeddingen die het grootste deel van het jaar droog staan. De oppervlakte is ongeveer 420 vierkante kilometer.
De toegangsweg is 4 km lang, onverhard, met scherpe keien. Wanneer men langs deze weg in de Bardenas komt kan men niet naast het standbeeld van een herder kijken, het is alsof hij hier al eeuwen schapen hoedt.
Er zijn routes om te wandelen, te fietsen, ook om er met een auto door te rijden. In 2006 was ik aan een andere zijde er ook met de fiets ingereden en er vlug uitgevlucht. Ik had toen geen plan om door de Bardenas richting Tudela te fietsen, het leek veel te risicovol.
Ongeveer 35 kilometer fiets ik op vrij moeilijke wegen, met onderweg soms een auto. Ik kom op een plaats met een wegverzakking, er is een kleine omleiding waar auto's amper door kunnen.
De bekendste, de meest attractieve berg of rots is de Castildetierra, die heel wat bezoekers trekt. Deze rotsformatie laat duidelijk zien hoe het erosieproces hier zijn gang gaat. Er zal een moment komen dat de kop, die uit een harder steensoort bestaat, naar beneden zal vallen.
Het huisje van een herder waar ik nog vlug even stop voor een foto is voor mij het sluitstuk van dit bizar maar prachtig gebied. Er volgt dan nog een lang stuk slechte weg, met opnieuw veel keien, om de baan naar Tudela te bereiken.
De zon is al laag gezakt wanneer ik op de Plaza de de los Fueros aankom.

• 87 km

Geschreven door SantiagodeCompostela2023