Internet op mijn smartphone werkte sinds enkele dagen niet meer, dit ondanks de hulp van thuis en onrechtstreeks van Telenet in Mechelen. De smartphone-instellingen leken nochtans juist ingesteld, maar er zou iets kunnen zijn aan het apparaat zelf of aan de simkaart. Ik zoek in Vendome naar een winkel waar men computers verkoopt. Er zijn er wel drie, de eerste de beste ga ik binnen. Een vriendelijke jonge man bekijkt mijn smartphone, doet er wat aan en een beetje later kon ik terug online. Hij zei iets van wat er was geweest, maar ik verstond het eigenlijk niet, van betalen geen sprake.
Ik kan nu eindelijk Vendome verlaten, het is 11u30, te laat. Ondertussen is de warmte helemaal terug. De hitte van de laatste dagen en te weinig drinken was misschien de oorzaak dat ik de voorbije nacht krampen in mijn benen heb gehad.
Ik volg de aangegeven weg van mijn reisgids zo goed mogelijk bij het verlaten van de stad. Zo kom ik op een plaats waar het niet duidelijk is welke van twee wegen ik moet nemen en kies dan maar de meest voor de hand liggende. Na enkele kilometers blijkt dat er niets meer overeenstemt met de verdere instructies in mijn gids. Ik ga proberen met Google Maps naar een wat verder op mijn mijn reisweg gelegen dorp te rijden. Organic Maps wou ik niet meer gebruiken vanwege de veldwegen waarop men als fietser gezet word. Ik had vast besloten om alleen maar op geasfalteerde wegen te blijven. Een hele tijd gaat het goed tot wanneer de geasfalteerde weg waarop ik fiets doodloopt op een spoorbaan. Ik moet daar naar links, weer een veldweg op, naast de spoorbaan. Wat kan ik anders doen, de weg terug is veel te lang. Er volgen nog andere veldwegen. Omdat het gisteren hier ook had geregend in de streek, was het nog tamelijk nat op vele plaatsen. De grond van de velden blijkt veel klei te bevatten, ook de wegen er tussen, het zijn soms niet meer dan graskanten. Wat een ellende, de klei plakt aan mijn wielen, de banden geraakten helemaal aangeladen tot tegen de spatborden, aan de remmen stropte het op. Ik kan niet meer fietsen. Honderden meters heb mijn fiets geduwd en getrokken, terwijl ik uitkeek naar de minst slechte plaatsen op die wegen.
Eindelijk bereik ik een asfaltweg. In het volgende dorp kan ik aan water geraken om de klei te verwijderen. Ik kreeg er alles af, het heeft zeker wel een uur geduurd.
Door de ongewilde afwijking van de route in reisgids van Clement Sweerman heb ik het stadje Château-Renault gemist, minder erg dan het tijdverlies op onberijdbare wegen in de velden.
Veel later dan ik hoopte kom ik aan de Loire, daarna in Tours omstreeks 19u. Aan de kathedraal zoek ik, met mijn goed werkende smartphone nu, naar logement. Ik kies opnieuw voor een Ibis budget hotel.
Geschreven door SantiagodeCompostela2023