Ik denk dat het een gemakkelijke rit gaat worden want de Landes is in aantocht. Misschien nog een paar klimmetjes tot in Cadillac, een stadje aan de Garonne, daarna volgen vlakke wegen. Bij het vertrek zag ik nog vele wijnvelden, er wordt machinaal geplukt. De appellation van de wijnen tussen de stromen Dordonge en de Garonne is Entre-deux-Mers. Dit betekent letterlijk 'tussen twee zeeën'. Het getij van de Atlantische Oceaan in deze rivieren komt tot ver in het binnenland, eb en vloed verbonden met zee, vandaar misschien de naam. In dit wijngebied kweekt men voornamelijk blauwe druiven waarvan witte wijn gemaakt word. Ook al zijn ze ingedeeld bij de Bordeaux wijnen wordt Entre-deux-Mers in het algemeen minder gewaardeerd.
In Cadillac staat er een zeer imposant kasteel, er zijn ook nog enkele stadspoorten bewaard gebleven. In de Porte de la Mer is er een peilschaal waarop men verschillende hoge waterstanden kan aflezen, de hoogste is van 7 april 1770.
Ik fiets de brug van de Garonne over.
In Illats kozen de pelgrims vroeger om de Landes in te trekken ofwel om een omweg te beginnen. Ik twijfel niet en verkies door de Landes te fietsen. Alhoewel het in de zomer gevaarlijk zou kunnen geweest zijn, er waren enorme bosbranden. Ze hebben hun sporen nagelaten, kilometers lang zijn ze nog altijd goed zichtbaar. Een afgelegen crêperie heeft er ook mee te maken gehad, al wel langer geleden ongetwijfeld.
Veel verder, voorbij Hostens in het kleine gehucht Retis staat er een bijzonder kerkje, eeuwenoud. De deur is gesloten maar ik kan door een klein raam naar binnen kijken. Het beeld midden op het altaar stelt ongetwijfeld Ste. Catherine voor, de patroonheilige van deze kerk.
In Biganon moet ik erg veel afwijken van mijn route uit mijn gids, ik heb een kamer gereserveerd in een hotel in Biscarosse. Dit stadje ligt aan een meer dicht bij de oceaan. Van een gemakkelijke rit is geen sprake meer. Ik kom op een grote brede baan, bijna helemaal zonder verkeer, maar ze lijkt eindeloos te zijn. Deze baan eindigt aan een spoorwegbrug, na het oversteken komt men op een klein baantje, ik had een genummerde baan verwacht. Links of rechts, zowel Organic Maps als Google Maps maakten me niets wijzer. Vertwijfeld liet ik een van de weinige auto's die daar passeerden, stoppen. De bestuurder wijst me een richting aan, juist de tegenovergestelde van wat ik dacht. Ik zal na een tijd een piste cyclable zien, die moet ik rechts oprijden. Wat die man allemaal had uitgelegd blijkt juist te zijn.
Wanneer ik de piste voor fietsers bereik is het nog 24 km tot in Biscarrosse. Het is al laat, ik rij zo snel als ik kan, dat is niet meer dan 20 a 22 km/uur. Ik had mijn smartphone open in de plastiekflap op de stuurtas gestoken. Ik ben verbaasd wanneer zowel Organic Maps als Google Maps plots beginnen met instructies te geven, een vrouwenstem van Organic in het Engels en die van Google in het Nederlands. Kwart voor negen kom ik aan het hotel, nog maar eens veel te laat. Personeel aan de receptie is er niet meer, maar ik zie een telefoonnummer door het glas van de gesloten deur. Zo kreeg ik een vriendelijk vrouw aan de telefoon die zelfs Nederlands spreekt. Met een code kan ik de deur openen en aan de receptie ligt een enveloppe met alle nodige informatie. De kamer is groot genoeg om de fiets mee binnen te nemen.

• 94 km

Geschreven door SantiagodeCompostela2023