Tegen 6u had ik al een halfuur yoga en een halfuur paddle boarding gedaan. De zonsopgang was weer formidabel. Ik hou van de vroege uren hier. Het is nog niet te warm, het is nog heel rustig en de natuur toont zich in al haar pracht.
Na een (weer) heerlijk verwenontbijt sloot ik aan bij de Nomad Tour groep voor een village tour. John was onze gids. We vertrokken langs het strand en gingen door het vissersdorp waar John uitleg gaf over het vissen. Vissers trekken er 's nachts op uit met een mokoro en een grotere boot. Ze gebruiken felle lampen om de vissen aan te trekken en grote netten om die dan te vangen. 's Morgens komen ze dan aan op het strand waar de vissen eerst gedroogd worden alvorens ze verdeeld en verkocht worden.
Nadat het hele visproces was uitgelegd, bezochten we Ngala Primary school. Deze school telt 1504 leerlingen, maar slechts 9 leerkrachten. Je kunt je wel inbeelden dat ik met heel wat vragen zat ;-).
Onze laatste stop was het ziekenhuis waar vooral patiënten met malaria, tbc, ... behandeld worden. Alle diensten zijn er gratis dus er komen gigantisch veel mensen op consult. We zagen lange wachtrijen. Wat ellendig als je dan malaria hebt!
De man die daar uitleg gaf over de werking zette op het einde een tip box. De hele nomad groep begon in hun portefeuille te grijpen om geld te geven. Ik was de enige die dit niet deed (en ik had dus wel wat bekijks). Geld geven lost niets op. Het is een mooi gebaar, maar vaak voelt de blanke gever zich dan beter al maakt die vaak veel kapot. Het geld wordt vaak op de verkeerde manieren ingezet of... verdwijnt in de zakken van die ene man die het geld in ontvangst neemt. Ik was blij dat Barbara later die dag mijn buikgevoel bevestigde.
Op de terugweg naar Ngala Beach Lodge zag ik plots: Heather! Joepie, ze was er geraakt! Heather vliegt maandagmorgen naar Oeganda waar ze de voorbije jaren als vrijwilliger werkte. Ik vlieg maandag terug naar huis. We zouden dus de laatste drie dagen samen doorbrengen! Aangezien Heather geen tent had en Barbara het zielig vond dat ze in haar hangmat zou kamperen, kregen we een family room voor de prijs van camping. Barbara wilde dat ik een goede nachtrust had voor vertrek. De family room bestond uit drie ruimtes: 1) een dubbel bed met salon, 2) twee enkele bedden, 3) badkamer. Ik kreeg het dubbele bed: heaven!!!
Voor lunch doken Heather en ik in het meer: zaaalig! Daarna genoten we van allergievriendelijke wraps met mosterdbladen en heerlijk gemarineerde kip en groenten. In de namiddag brook in mijn tentje af. Een van mijn aluminium stokken was geblokkeerd en een Duitse man schoot ter hulp. Ik babbelde een heel eind met hem en z'n vrouw.
Gepakt en gezakt installeerde ik me daarna, naast Heather, in een hangmat op het strand. Ik viel in slaap... de good life ;-). Een duik in het meer wekte me weer.
Voor het avondeten nam ik een douche in onze superdeluxe douche, wow!
Barbara had zich weer uitgesloofd voor me in de keuken (ze blijft maar zeggen dat mijn komst zo leerrijk voor haar is): butternutsoep met glutenvrij brood als voorgerecht en de lokale vis met mosterdbladen, champignons, opgevulde gemsquash en zoete aardappelfrietjes als hoofdgerecht. Heeerlijk! Heather en ik smulden ons buikje rond en doken daarna onder ons muskietennet want de muggen vielen ons aan. Om 20u30 was ik al in dromenland, liggend in mijn heerlijk grote bed!!!

Geschreven door Heleen85dagenafrika