Na een ontroerend weerzien bleek dat mama geen kaza visa (50 us dollar voor multiple entries zambia en malawi voor 1 maand) had gekregen maar een single entry visa (ook 50 us dollar). De machine was stuk dus dat lukte niet. En ze boden geen oplossing. Mama en ik discussieerden heftig met de verantwoordelijke maar het haalde niets uit. We beloofden haar morgen naar de immigratiedienst te gaan, hierbij zouden we het niet laten.
Mama was, ondanks de weinige slaap, heel energiek (vol adrenaline). Eenmaal in de backpackers kletsten we nog tot 23u30. Wat een blij weerzien!
Mama sliep als een roosje in een doosje met hulp van het medische zandmannetje. Ik sliep ook fantastisch. We genoten van een stevig ontbijt buiten en vertrokken te voet (ook al beweerden velen dat het zooo ver was en we een taxi moesten nemen) naar de immigratiedienst. Dat was echt niet zo ver. We genoten van de beweging en mama deed haar eerste Afrikaanse indrukken op. We kwamen aan bij de immigratiedienst nadat de vriendelijke Linda ons de weg wees. Daar zag ik een man het topje van zijn waterflesje op de grond smijten. Ik raapte het op, tikte op zijn schouder (hij was met mannen in pak aan het praten) en zei hem "you forgot this". Voila, in his face!
In de immigratiedienst was het druk. We wisten toen nog niet wat een parcours we er zouden doorlopen. We starten bij de officer, werden, toen op een heel onvriendelijke manier, naar de supervisor gestuurd. Die stuurde ons naar de manager waar we lang in de gang moesten wachten naast een berg papier. De man was echter de eerste die onze kant van het verhaal wilde horen. Hij nam ons verhaal en ons mee naar de boss op het vierde verdiep. Maar... het mocht niet zijn. Na twee uur daar waren we gefrustreerd dat het systeem zo corrupt was. Maar we lieten onze dag niet verpesten. We wandelden vervolgens naar het busstation waar de drukte ons overweldigde. We kochten onze bustickets voor de volgende dag en gingen daarna iets fris drinken ("een groten koka" citeert mama) in Levy mall. Daarna gingen we naar de supermarkt en eenmaal in de backpackers aten we guacamole a volonte (de beste ooit!). Weer vol energie gingen we daarna met de benenwagen de andere kant op, richting Soweto market. Uit een interview met mijn mama blijkt dat deze markt "lik nen avondmarkt an den zeedik is waarvoor mensen de otto pakken vo eki weg te zijn". Het was toch een leuke ervaring! "Is this mother and daughter?" vroegen enkele mannen on the road. Wie is de moeder? Wie de dochter?
Terug in onze kamer pakten we onze rugzak in en daarna nam mama een verkwikkende douche met ... slechts enkele druppels water. Daarna bereidden we een vegetarische maaltijd met aubergine in overvloed. Nu zitten we met een savanna dry (ik citeer mama "tis eens iets anders dan water") bij Jusefin en Heather en zingen we onze eigen karaoke. Mama waant zich jong, het is zaaalig! Vandaag was alvast een groot avontuur, op naar het volgende :-D!
(Zie je op die ene foto hoe slordig mama kan zijn ;-)?)

Geschreven door Heleen85dagenafrika