Ons avontuur begon vandaag weer vroeg. We trakteerden onszelf nog op een laatste game drive. We raakten maar niet uitgekeken op de prachtige fauna en flora. Duncan nam Barbara en ons mee op sleeptouw: op stap met z'n drie vrouwen. We waren het park nog maar binnen toen Duncan al rechtsomkeer maakte: een luipaard hield zich schuil in een boom en sprong eruit toen wij er waren. We konden een tijdje zijn weg volgen: wat een prachtig beest! Wat verderop kregen we moeder- en babygiraf te zien. Koddig hoe dat kleine ding zijn mama imiteerde en haar billen knuffelde. Op moedergiraf zaten er verschillende vogeltjes met een roodgele snavel: de oxpickers. Deze vogels pikken insecten van de giraf en zijn ook een soort kapper: ze gebruiken de haren van de giraf om hun nest te bouwen. Duncan besloot na een lange stop bij deze sierlijke dieren dat we verdergingen. Wij konden zelf die beslissing niet nemen want het babygirafje was zooo schattig. ♥ Enkele honderden meters verder spotten we een groep van tien olifanten waaronder twee baby's. Het kleinste van de bende had moeite om bij te benen met zijn korte pootjes. Enkele gieren waren een karkas aan het oppeuzelen. De olifanten probeerden hen weg te jagen. Zou het een olifantenkarkas geweest zijn? Dat konden we niet zien, dus we hadden maar te raden. We zagen tal van prachtige vogels: ibissen, de paarse turaco, de crowded crane (nationale vogel van Oeganda), de red-billed stork (ook wel de Duitse vogel genoemd omwille van zijn kleuren, maar voor ons dus de Belgische vogel), veel blue waxbills, veel love birds, ... Veel van deze vogels baadden aan de nieuw gevormde waterplassen overal in het park sinds de hevige regen van dinsdagavond en -nacht. Er zou hier 99 mm water gevallen zijn :o. Mijn droom was om nog een mannetjesleeuw te zien. De meeste dromen zijn bedrog, maar die van mij vandaag niet: we zagen een prachtige jonge mannetjesleeuw met beginnende manen die de weg voor ons kruiste. Hij stak over naar drie leeuwinnen die op jacht leken te zijn. Ze bespiedden een impala die wat verder stond, maar deden geen aanval aangezien het dier niet naderde. Leeuwen zijn eigenlijk echt luie dieren (ze slapen het merendeel van de dag), maar ze hebben wel veel geduld als ze een prooi zien. Na deze dierenverwennerij hielden we de al gekende koffie- en theestop aan een poeletje met aangepast gebak. We gingen zowel met Duncan als Barbara op de foto wat ons heel wat plezier bezorgde. Op de terugweg spotten we nog een slapende olifant. Olifanten slapen al liggend. Het grootste gevaar hierbij is dat rode mieren via hun slurf hun lichaam binnengaan en het van binnenuit kapot eten.
Na het zien van deze olifant namen we afscheid van nog een grote bende nijlpaarden alvorens we het park uitreden. De voorbije dagen in dit dierenrijk waren fantastisch. Voor mij waren het de beste game drives die ik ooit al deed, voor mama was het een openbaring om van zo dichtbij zoveel dieren te kunnen bewonderen.
Na deze prachtige afsluiter installeerden we ons op het Croc Valley terras met zicht op de vele nijlpaarden in het droge deel van de rivierbedding. De temperatuur klom op tot maar 24 graden wat een verademing is voor de dieren en de mensen hier. In de namiddag lazen we op ons eigen terrasje met zicht op een lagune omringd door bekvechtende ondeugende baboons en velvet monkeys. Blijkbaar hebben ze (nog) meer energie nu de temperatuur gedaald is. We besloten om een laatste keer te genieten van de lekkere keuken hier alvorens we vroeg dromenland zouden opzoeken, want morgen bereiken we een record: we vertrekken om 2u 's nachts om bij het ochtendgloren af te zakken naar Lusaka. Het wordt een lange tocht terug naar de stad waar mama's Zambia-avontuur is gestart.

Geschreven door Heleen85dagenafrika