Na een heel gezellige avond (onder andere in het gezelschap van een schattige pup) sliep ik als een steen. Toen ik wakker werd, deed mijn keel echter gigantisch veel pijn. Oeps, mijn weerstand geeft aan dat ik meer moet slapen. Ik sprong om 5u45 op een paddle board en peddelde naar de buren: Butterfly. Een vrouw die vijf weken vrijwilligerswerk doet in nkhata bay gaf om 6u een yogales. Samen met haar echtgenoot en Romy volgde ik deze les. We warmden eerst op vooraleer we allerlei variaties op de zonnegroet deden. Zalig! Om 7u zat de les erop en peddelde ik terug naar Mayoka Village waar ik eerst nog een duik in het meer nam vooraleer ik ontbeet.
Liz vertrok naar Lilongwe dus we namen afscheid. Het was echt zalig om een week met haar op te trekken. Als alleenreizende vrouw is het leuk om met gelijkgezinden activiteiten te ondernemen. Heather en ik installeerden ons met ons boek in de schaduw. 's Middags maakte ik kokosrijst met groenten bij het meer (mijn gasbommetje is nog niet leeg, dus dat probeer ik nog te doen, al koken ze hier ook wel heerlijk allergievriendelijk voor me). Om 13u30 gingen we met een grote bende op een boot verderop het meer. Ik herkende een koppel, maar kon ze niet onmiddellijk thuisbrengen. Uiteindelijk herinnerde ik me hen: ik nam met hen anderhalve week geleden de taxi in Lusaka om 4u 's morgens (toen je me uitzwaaide, mams). Ik raakte ook aan de praat met een Nederlander. Rene heeft twee jaar in Gent gewoond, in de Bagattenstraat, in het ministerie. Hij kent Tom&Emma en Janne ;-), wat is de wereld toch klein. Zulke situaties vind ik echt fantastisch.
De boot bracht ons naar een plaats waar we aan rock jumping konden doen. Ik sprong gewoon in het water voor wat verfrissing, maar voelde niet de nood om van 10 meter hoogte te springen ;-). De rest van de namiddag brachten we op een strandje door, waar we allerlei spelletjes konden spelen. Ik hield me echter kalm om mijn enkel niet onnodig te testen. De pijn was echter weg, maar ik besloot de enkelband nog een dagje aan te houden voor de zekerheid en nog geen zotte toeren uit te halen.
Peter voelde zich niet zo ok, dus we zochten samen een plaatsje in de schaduw en genoten van het formidabele zicht over het meer. Op de terugweg was er een prachtige zonsondergang. De gids smeet vis in het water naast de boot en prachtige grote fish eagles kwamen deze oppikken. Wat een ervaring om deze mooie vogels van zo dicht te zien!
Terug in Mayoka Village babbelden we nog even, aten en om 20u dook ik, doodmoe, mijn tent in.
Nog een kleine noot voor zij die enige vorm van jaloezie voelen: het is echt prachtig hier, maar het paradijs is niet gratis --▶
The price for paradise: mieren, vliegen & muggen. ;-) Dit gezegd zijnde, slaapwel!

Geschreven door Heleen85dagenafrika