Nu ik in mijn bed lig, is het tijd voor een pindatje. De vele alliteraties in de titel verklappen al wat over mijn dag.
Ik was om 7u klaarwakker. Mijn biologische wekker van de voorbije weken werkt nog. Ik dacht snel even pannenkoeken te bakken. De twee eerste pannen dachten daar anders over. Pas de derde pan was me gunstig gezind. Een Duitse hostelganger stelde me wat vragen. Ik antwoordde hem dat mijn droom is om een restaurant te starten. Ik was zo slim om mezelf onmiddellijk uit te lachen, want de hele keuken stonk nog aangebrand na mijn pannenkoekenavontuur. Ik genoot van mijn ontbijt terwijl de meeste hostelaars naar hun stage vertrokken. Daarna startte ik aan mijn kriskrasverslagen op een verschrikkelijk trage computer. Er kwamen drie Australische meisjes toe die willen rondreizen in Namibië. Ik hielp hen met hun planning aangezien de computer zo traag ging dat ik telkens vijf minuten moest wachten na een klik. Ik vond het leuk om hen tips te geven.
's Middags maakte ik een pastaslaatje met groenten a volonte. Mijn buik was de hele dag vervelend (die cheddarkaas met nul procent lactose zal toch niet allergievriendelijk geweest zijn, toeme toch).
In de namiddag ging ik weer het centrum in waar ik in het informatiecentrum info inwon over hoe naar Botswana te gaan. Het wordt een avontuur. Ik kijk er al naar uit! Verschillende mensen die ik sprak dachten dat ik een Namibier was. I'll take it as a compliment! Ik passeerde een kraampje met het opschrift 'Lily's smiling shop'. In het kleine kraampje zag ik de glimlach van Lily verschijnen. Ik ben op haar afgestapt en heb haar gezegd "your smile makes me happy". Geloof het of niet. Haar lach werd nog groter! Ik vind het leuk om zaken op te merken als ik alleen rondloop. Dan merk je toch andere zaken dan datgene je ziet als je in groep bent.
's Avonds zette ik me aan tafel tussen andere hostelaars en onverwachts geraakte ik er niet meer weg. Met 5 Duitse mannen en 3 Duitse vrouwen van mijn leeftijd had ik een leuke avond. Ik probeerde wat Duits te leren, en vond het leuk als ze niet voortdurend Engels spraken voor mij. Morgenmiddag ben ik uitgenodigd op hun poolparty en ik heb al afgesproken met de drie meisjes later op mijn reis. Leuk die onverwachtse ontmoetingen! Ik hoor hen nu nog buiten keuvelen, maar zelf heb ik nood aan slaap. De koortslip verplicht me ertoe! Ik hoop dat mijn spijsvertering morgen weer meewil en ik snel van die grote koortslip verlost ben, want... echt ik vind dit zo zalig. Zo spannend. Zo vrij. Zo nieuw. :)

Geschreven door Heleen85dagenafrika