"Vroeg uit de veren" begint ons motto te worden (net als "vroeg onder de wol"). Om 7u waren we alweer gepakt en na een ontbijt vertrokken we voor een korte (laatste) wandeling in de Canyon. De rest van de dag brachten we grotendeels in de auto door, op weg naar Aus. We reden langs de oranjerivier, de grens met Zuid-Afrika waar water, groen, gesteenten en baboons een prachtig tafereel vormden. Tijdens een tussenstop in Rosj Pinah lunchten we met zicht op de bergen. Rond 16u kwamen we toe in Klein-Aus Vista, enkele prachtige hectaren natuur waar wij met onze tenten een plekje op de camping zochten. Na de lange autorit wilden we allen nog even onze benen strekken. We volgden de rode pijlen richting een prachtig uitkijkpunt waar we genoten van de grootsheid, stilte, het enorme vrije landschap... terug op de camping sloegen we aan het koken. De wind en koude maakten het ons moeilijk. Ik slaagde erin om de helft van de appelmoes in het zand terecht te laten komen (mits de vijfsecondenregel kon ik nog een deel redden :-p). De aardappelen geraakten pas aan de kook toen we ons terugtrokken in het sanitair blok. De campings zijn hier trouwens magnifiek. Na een eerste nacht wildkamperen genieten wij nu volop van de minste luxe. Kamperen zorgt ervoor dat je minder gaat appreciëren. Ik ben echt gelukkig. Na 1 week kan ik al stellen dat ik geluk heb te mogen reizen met deze diverse unieke lieve groep mensen. Samen doorstaan we hevige koude, behoorlijke warmte, weinig luxe maar we genieten vooral. :-)

Geschreven door Heleen85dagenafrika