Wederom prima geslapen en toch weer op tijd wakker. Uiteraard blijf je dan niet liggen soezen. Er moet gefietst worden. Nou ja, moet...... Het beloofde weer warm te worden dus had ik me voorgenomen om dan ook maar weer tijdig te vertrekken. Toch nog even over het weer, ik blijf ten slotte een Hollander hé.
Ik zit nu voor de 17e achtereenvolgende dag op de fiets en heb al 17 dagen de zon in mijn snoet. Want ik rij tenslotte vooral naar het Zuiden. Dit is echt niet normaal en ook heel anders dan drie jaar geleden. Toen ik van huis vertrok waren de berichten goed dus leek het me handig om de regenkleding maar onderin mijn "sporttas" te stoppen. Dat zit daar nu nog steeds!! En als ik hier de weerberichten mag geloven zullen ze ook onderin blijven zitten. Niet normaal. Ik hoop dat ik met de zonnebrandcrème uit ga komen.
Op het land kun je het ook goed merken. Overal zijn boeren in de weer met gras maaien, gras keren of het gras binnen halen. Geen idee wat ze er eigenlijk mee doen. Ik heb hier nog geen koe gezien.
Na een praatje met Roberto, de eigenaar van de B&B, tijdens het prima geregeld "Italiaans" ontbijt, vertrok ik rond 8.15 uur met de belofte om een goede recensie te schrijven want die hebben zij echt verdient vind ik.
Ik verbleef aan de goede kant van de stad (vlakbij mijn route) dus was er betrekkelijk snel weer uit.
Via Virgilio, San Biagio en Bagnolo San Vito bereikte ik de Po en dus ook de Po-vlakte. En weten jullie wat het mooie is van een vlakte? Dat deze plat is. Als een dubbeltje. Met zonder bergen dus. Zoiets als Nederland zeg maar. Waardoor je dus best lekker door kan kachelen. Zeker als de wind een beetje meewerkt.
Heeft een vlakte dan ook nadelen? Ja zeker. Het landschap is niet echt bijzonder, als je een bankje zoekt vind je het niet. En mocht je er eentje tegenkomen staat het in de brandende zon. De plaatsjes zijn over het algemeen klein en hebben vrij weinig te bieden. Via San Benedetto Po, Quistello, Bondanello bereikte ik Concordia.
Dit plaatsje is in mei 2012 hard geraakt door een aardbeving van 6.0 op de schaal van Richter. Dat is nu nog steeds te zien. Van verre kon je de hijskranen al zien staan. Een deel van de huizen was gerepareerd en oogde gloednieuw maar er stonden ook nog half ingestorte en zwaar gestutte huizen waar verder nog niets aan gedaan was. Uit piëteit met de bewoners heb ik er maar geen foto's van gemaakt. Wel heb ik buiten het dorp een kerkje in de steigers gefotografeerd.
Daarna ging mijn warme tocht over de Po-vlakte verder via Pioppa en kwam ik om 13.30 uur, na zo'n 60 kilometer, vlak (op twee kilometer) langs het plaatsje Rovereto waar ik in 2019 heb overnacht.
Leuk adres had ik daar toen. Wat dat betreft durf ik inmiddels wel te beweren dat Reitsma betere tips om te overnachten in zijn gidsen had staan dan vriend Benjaminse.
Na Bastiglia kwam snel Modena in beeld. Maserati stad voor de liefhebbers.
Om bij mijn Hotel Astor (Via Minelli 61, 41100 Modena) te komen moest ik de hele stad door, met als gunstig gevolg dat ik er morgen als het goed is weer zeer snel uit ben. Eindelijk was ik een beetje op tijd binnen (16.30 uur) dus snel de was gedaan en daarna lekker het terrasje opgedoken met een hele grote bier.
En die was er toch lekker............

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome