Voor het eerst tijdens deze tocht werd ik om 6.45 uur wakker van de wekker. Heerlijk geslapen bij het geluid van stromend water door het open raam. De Wolfsschlucht eindigt namelijk naast mijn hotel. Vandaar de naam (van het hotel). Mijn zelf geregelde ontbijt bestond uit yoghurt met verse frambozen, een sinaasappel smoothie en een broodje met Tilsiter kaas. E.e.a. lekker koel gehouden door het gedurende de nacht buiten het raam op de vensterbank te zetten. En Joke maar zeggen dat ik goed voor mezelf moet zorgen......
Toen ik wilde vertrekken (rond 08.00 uur) was er vreemd genoeg nergens een levende ziel te vinden.
Ik had vooraf betaald dus heb de sleutel maar aan de keukendeur gehangen en ben fijn vertrokken.
Het was wederom nog behoorlijk fris en nattig maar het beloofde een heerlijke 1e Paasdag te worden.
Er was de 1e anderhalf uur geen kip op de weg te zien. Heel Duitsland lag blijkbaar nog op een oor...
Maar niet getreurd (integendeel), ik kon lekker door rijden....
Wat Pasen betreft, dat wordt hier a la Kerstmis gevierd hoor. De katholieken hebben het hier voor het zeggen dus blijft alles dicht, alleen naar de kerk gaan, ho maar. De restaurants zitten bomvol maar ik heb de hele dag geen klokken gehoord (anders dan de tijdsaanduidingen), geen mensen richting kerk zien gaan, en geen kerkdeur ergens open zien staan. En ik ben vandaag toch door heel wat dorpjes heen gekacheld!
Mijn tocht ging vandaag in 1e instantie langs de rivier de Neckar en ik zou rond het middaguur bij de rivier de Kocher belanden. De riviertjes worden steeds kleiner en de dalen (en de vaak bijbehorende drukte) idem dito. Klein maar fijn zeggen wij in Nederland dan...
Zo passeerde ik aan de Neckar; Guttenbach, Obrigheim, Neckarmuhlbach, Bad Wimpfen en Bad Friedrichshall en aan de Kocher; Oedheim, Neuenstadt am Kocher, Forchtenberg, Niedernhall en Kunzelsau.
En na 111 best vermoeiende kilometers (want er moest regelmatig geklommen worden) bereikte ik uiteindelijk om 16.30 uur (best wel aardig op tijd voor mijn doen) het plaatsje Braunsbach. Alwaar ik slaap in Gasthof Zum Lowen. Goede tip uit mijn routeboekje. En na een prima Cordon Blue mit beilagen en een (groot) biertje gaat terwijl ik dit schrijf langzaam mijn kaarsje uit. Wordt morgen vervolgd dus. Dan moet er serieus geklommen gaan worden. Ach, een Mathieu van der Poeltje zal ik niet meer worden (nog bedankt voor het filmpje van de Amstel Gold Race Johan) maar boven kom ik !!

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome