Hoewel ik de wekker wat later had gezet om eens heel even wat langer te blijven liggen (het was tenslotte zondag) was ik toch redelijk op tijd wakker. En wel om 6.55 uur. Buiten regende en waaide het flink en uit het raam was te zien dat er op de hoge gelegen gebieden verse sneeuw was gevallen. Da's niet echt lekker wakker worden kan ik je vertellen. Toch er maar uitgestapt en stoïcijns met de voorbereiding van mijn vertrek begonnen. Daarnaast moest er nog gegeten worden en wílde ik mijn fietsketting nog even onder handen nemen (dat kon lekker droog en warm in de garage) en tegen die tijd zou ik wel weer verder zien. Vooral gezien het zeer uitgebreide ontbijt en de bazin die nog een praatje kwam maken werd het wat later dan dat eigelijk de bedoeling was namelijk 09.10 uur. Maar ook dit nadeel had zijn voordeel. Het was in de tussentijd inmiddels droog geworden. In verband met de koude had ik wel zo'n beetje mijn hele schaatsoutfit aangetrokken maar de regenjas en broek konden gelukkig in de daarvoor bestemde hoezen blijven.
Van Andriano reed ik via leuke afwisselende binnendoor weggetjes naar Bolzano, "schampte" de stad en vervolgde mijn weg richting Auer. Vandaar zou ik bijna de rest van de dag langs de rivier de Esch c.q. Ardige komen te rijden. Er is in deze streek net als in België sprake van een langdurige taalstrijd. Daarom worden plaatsnamen e.d. in twee talen (t.w. in het Duits en het Italiaans) vermeld.
Hiermee was het trouwens afgelopen toen ik het plaatsje Salurn passeerde want daar verliet ik het Duitse taalgebied.
Had ik trouwens al verteld dat ik vandaag wel 10 bijna lekke banden gehad heb... Dat zit zo. Ik had mijn bidon gevuld met een koolzuurhoudend sportdrankje en om het kwartier ontluchtte mijn bidon zichzelf met een stevige pfffffffff...... De 1e keer zat ik stijf. Het zal toch niet....... Zelfs bij de 10e keer schrok ik er nog steeds van maar kon er de humor inmiddels wel van in zien.
De rivier stroomafwaarts (dus over het algemeen dalende) volgende passeerde ik o.a. Neumarkt en Trento en dit allemaal met een zeer onstuimige wind IN DE RUG. En dan gaat het best hard, zo hard dat ik eerder bij mijn B&B in Rovereto was dan afgesproken. Om 16.15 uur was ik binnen. In 7 uur 107 kilometer met tussenstops en een volgepakte fiets. Ik was er zo blij mee dat ik mij zelf maar op een biertje trakteerde.
Ik zie uit naar morgen want dan zal het op de paden ongetwijfeld een stuk rustiger zijn dan afgelopen twee dagen. Het leek zaterdag wel of half Italië op de fiets was gestapt en vandaag leek het wel of de andere helft van Italië aan het wandelen was geslagen. En dat laatste doet men dan ook nog eens op de gecombineerde voet/fietspaden, want daar zijn ze natuurlijk voor. We gaan het morgen wel zien.........

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome