Ook hier heeft mijn fiets voor de zekerheid maar in mijn kamer gestaan tijdens de nacht. Moet er toch niet aan denken dat je 's ochtends alleen een doorgeknipt slot aantreft. Op het ontbijt zelf was niets aan te merken alleen bleef ik me afvragen hoe de organisatie van dit etablissement nou geregeld was. In het hoofdgebouw was een prachtige maar totaal niet in gebruik zijnde receptie balie. Zag er heel strak uit met staal en glimmend marmer en zo. Dus echt een visitekaartje... Maar toen ik aan kwam moest ik me melden in het aan de overkant gelegen restaurant alwaar een soort nood balietje was ingericht voor een mister Fawlty achtig type. Aldaar werd ook door dezelfde figuur het ontbijt voor ons op vrij chaotische wijze geregeld. En dat voor een handje vol gasten. En dan is er ook nog een gast die graag een stempel in zijn pelgrimspaspoort wil....... Pfffffff....
Dat probeer ik namelijk wel een beetje te blijven volhouden. Als ik dit paspoort t.z.t. in Rome bij het Vaticaan kan tonen krijg ik een document (Testimonium) waarmee je t.z.t. je verblijf in het vagevuur kan verkorten. Ook wel aflaat genoemd binnen de katholieke kerk. En samen met de al eerder verdiende aflaten (Santiago de Compostella in 2015 en Rome in 2019) sta ik er inmiddels dan ook al heel erg goed voor.
Misschien kan ik dan zelfs direct zonder (warme) tussenstop naar de hemel.
Je leest waarschijnlijk wel tussen de regels door dat ik tegen e.e.a. inmiddels wel een beetje sceptisch aankijk.
In de loop van de tijd ben ik me er meer en meer bewust van geworden dat het door te vele eeuwen heen niet altijd hosanna is geweest met de kerk. Macht en kerk gingen samen en burgers werden uitgeknepen te faveure van de kerk. Er werden enorme gebouwen neergezet (loop alleen maar eens door Rome) met veel pracht en praal ten koste van de gewone man die vaak niet eens te eten had en werd gedreigd met hel en verdoemenis. Daarom interesseert mij de historische kant (de verhalen etc.) van de plaatsen die ik bezoek over het algemeen toch meer dan de religieuze. Ik dwaal af, alhoewel....
Na het ontbijt c.q. pre lunch vertrok ik na nog een praatje te hebben gemaakt met een Nederlands stel dat dezelfde route reed als ik. Het rare was dat ik ze helemaal niet als fietsers herkende. Keurig netjes gekleed als gaande een dagje uit. Ze waren onderweg op de E-bike. Zo kan het natuurlijk ook....
De eerste foto stop maakte ik om circa 9.00 uur. Ik werd geraakt door de aanblik van een eenzaam kruisbeeld ergens in the middle of nowhere. Toen ik mijn telefoon wilde opbergen piepte hij. Nu doet hij dat wel meer en normaal stop ik daar echt niet voor maar aan het belletje hoorde ik dat het Joke was en keek daarom natuurlijk toch even. Die moest even het nieuws kwijt dat Sis van Rossum onverwacht was overleden. Toen dacht ik "is er (toch) meer tussen hemel en aarde" of is het (toch) toeval? Hetgeen ieder voor zich lekker zelf mag uitmaken.
Daarna ging mijn tocht weer verder door Elzas-Lotharingen met continue kort en fel klimwerk.
Onder andere werden daarbij de plaatsjes Aboncourt, Vigy, Vry, Varize, Bionville, Arriance, Landroff, Bertring, Nebing en Mittersheim aangedaan. En daarnaast heel veel andere plaatsjes die ik maar niet zal noemen. Op deze vrije zaterdag zou je verwachten dat het in alle dorpjes wat drukker zou zijn dan doordeweeks maar vergeet het maar. Veelal geen kip te zien. De enige Franzosen die je ziet zitten in de auto. En er wordt wat aan wielrennen gedaan. En dat heb ik dan ook maar gedaan want er moest vandaag een behoorlijke afstand afgelegd worden. Ik had die dag daarvoor namelijk wat moeite gehad om een plek om te slapen te vinden.
Voor Sarrebourg waar ik zou overnachten reed ik nog wel een lekker vlak stukkie langs het Canal des Houillères. Het inchecken in het Ibis Budget Sarrebourg (16 Rue Columbia, Buhl Zone d'Activite Ariane Plus, 57400 Sarrebourg) ging nogal moeizaam maar daar zal ik jullie niet verder mee vermoeien. Gelukkig zat er wel een grote Lidl om de hoek (voor het avondeten) want op het industrieterrein waar ik sliep zaten alleen maar fastfood ketens. Mijn trouwe metgezel sliep trouwens alweer bij mij op de kamer. Ik bof wel met hem. Hij snurkt tenminste niet.

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome