Vannacht heerlijk geslapen in het Ibis Budget Sarrebourg. De kamer is een beetje kaal maar wel strak, modern en zeer functioneel. Niets mis mee dus. Dat vond mijn fiets ook die trouw aan mijn zijde die nacht de wacht hield. En dat was maar goed ook want ik was héél ver weg.
Omdat een dag eerder mijn fiets wat begon te protesteren (had ik al eerder gedaan als ik hem was want er wordt veel van hem gevraagd) heb ik zijn versnelling apparaat en ketting nog voor het ontbijt schoon gemaakt en gesmeerd. Had ik eerder moeten doen want ik heb hem (c.q. zijn rammelen) dé rest van de dag niet meer gehoord.
Het ontbijt was er niet echt strak georganiseerd en honoreer ik als vrij matig. Er stond me daar een chagrijnige muts met een ochtendhumeur achter de uitgifte balie..... Die gaat bij mij niet scoren bij de klanttevredenheidsenquete. Ik wordt sowieso gestoord van alle email verzoeken m.b.t hotelbeoordelingen.
In principe doe ik alleen diegene welke eruit springen. Positief of negatief. Aan vijfjes tot en met zeventjes doe ik hierbij principieel niet. Waarom zou ik "gemiddelde" accommodaties nog gemiddelder maken, daar heeft toch niemand wat aan.
Ik vertrok al met al om 8.30 uur in stralende omstandigheden en was bijzonder snel de drukte van de grote stad kwijt. Al na een paar kilometer kwam ik langs het Canal de la Marne au Rhin te fietsen.
Groot voordeel hiervan is dat het over het algemeen lekker vlak is én dat er hoop valt te zien. Vooral op de zondag. Daar weten die Franzen trouwens wel weg mee. Met het verbinden van (grote) rivieren via een kanaal.
Dat ligt daar gezien de grote hoogteverschillen wel een stuk ingewikkelder dan bij ons. Om de paar honderd meter is er een sluis én een leuk sluiswachtershuisje waar vroeger de sluiswachter en zijn gezin in woonden. Zeer romantische plekjes. Alleen; een en ander is net als zoveel tegenwoordig geautomatiseerd. Dat wil zeggen dat de huisjes inmiddels veelal leeg staan en dus staan te verkrotten, en dat er bij elke sluis een metalen "box" is neergezet waarbij de passant via geneuzel met een QR code (ja, ja, hierbij dus ook al) zíjn schip (of boot) kan schutten. Men noemt dat trouwens vooruitgang.....
Via Arzviller en Lutzenbourg kwam ik in Saverne terecht alwaar het navigatie technisch voor de 1e keer fout ging die dag. Daar is Benjaminse toch niet sterk in hoor. Hoe een stad door te komen en dan nog eens op de goede uitvalsweg c.q. uitvalsfietspad te geraken. Gelukkig bracht mw. G. Maps uiteindelijk uitkomst.
Opvallend is trouwens hoeveel Fransen op de Zondag de hort op gaan. Er is in veel steden en dorpjes wat georganiseerd (meestal precies op de weg die ik moet hebben) en dan móet je denken aan autoshows, paarden "dingen", rommel- en planten markten, etc. etc. Zodoende zit er op Zondag veel verkeer op de weg. Want de afstanden tussen plaatsen zijn onderling best groot en dan wordt met het gezin de auto snel gepakt.
Gelukkig respecteren zij de fietsers wel is mijn ervaring. Waar ze je in Nederland van de weg rijden daar stopt een Fransman en Fransvrouw.
Na Saverne ging het in Marmoutier weer even fout, maar volgden Romanswiller, Wasselonne, Marlenheim (met zijn ooievaars kolonie) en Molsheim. Hier moest ik echt van de fiets af want er was sprake van een enorm grote vlooienmarkt waar een hoop volk op af kwam. Ik heb er maar niet rond gekeken want ik heb naar mijn eigen mening eigenlijk al te veel bij me. En ik ben niet zo van de chansons. Alhoewel ik nog steeds wel een specifieke LP van Michel Polnareff zoek. Na Dorlisheim en Bisschofsheim kwam Châtenois gelukkig al snel in beeld. Hier zou ik in hotel Beysang (36 Rue Marechal Foch, 67730) de nacht doorbrengen. Ik kreeg een vrolijk onthaal van de eigenaresse die tevens een handje uit stak om, nadat mijn fiets veilig gestald was, mijn spullen naar mijn kamer te brengen. Twee voortassen, twee achtertassen, twee bidons en een stuurtas neem je namelijk niet zo heel gemakkelijk ik een keer mee. Hoewel het best een keurig en vrij groot Gasthof was, was ook hier het restaurant helaas gesloten. Maar er zat gelukkig een hele goede Italiaan een paar deuren verder.

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome