Ik had uitstekend geslapen Bei Anni (begrijp me niet verkeerd hé) en was om 6.45 uur klaar wakker.
Toen er toch maar uitgegaan want ik had weer een mooie fietsdag voor de boeg (op papier dan) en het zonnetje was tenslotte ook al lang op, hetgeen ik (te) goed kon zien want mijn rolluik ging niet helemaal naar beneden......
Toen ik beneden in der (of die?) Stube arriveerde stond mijn ontbijtje op de koffie of thee na dan al helemaal klaar.
Echt Duits. Harde witte broodjes, harde sneetjes bruin brood (gelukkig waren er genoeg witte broodjes..), een eitje (met een mutsje op), jus de Orange, een schaaltje beleg (grote gaten kaas met lekkere dikke plakken vleeswaren) boter, Nutella, een yoghurtje en aardbeienjam. En thee natuurlijk (da's meestal veiliger dan pruttel koffie). Zeg er maar eens wat van......
Na e.e.a. grotendeels te hebben genuttigd heb ik mijn gelag cash Bei Annie voldaan. Goede Wi-Fi, een digitale radio die om stemgeluid (harder, zachter etc.) reageerde, maar Pin en/of Creditcard, ho maar.
Vanwege de kosten zei ze. Ja, ja weersprak ik haar; de belasting"kosten" zul je bedoelen ;-).
Toen ik om 8.20 uur vertrok was het nog stevig koud en twijfelde ik eraan om mijn handschoenen uit de fietstas op te diepen. Ik wist namelijk waar ze zaten en wel helemaal onderin. Dan liever maar effe met kouwe jatten de warmte van de zon afwachten. Na 5 kilometer was ik via het dal van de Sauer weer teruggekeerd op de route bij Grundhof en dus ook weer "terug" in Luxemburg. Die switch zou ik gedurende deze dag nog wel een keer maken. Vanuit Grundhof ging ik via het dal van de Ernz Noire richting het Blumenthal, in de volksmond ook wel Luxemburgs Zwitserland genoemd.
Ik slingerde door het steeds smaller wordende dal tot dat het dal zich vernauwde tot een kloof waar aan de wanden het water via enkele watervallen naar beneden stroomt. "Best mooi" vonden twee Nederlandse jongedames die daar aan het wandelden waren én zo aardig waren om mij daar te vereeuwigen.
Rest nog te vermelden dat ik in alle vroegte (voor mij dan) daar mijn voorlopig 1e ree heb gespot. Hij (of zij?) had mij trouwens ook heel snel door en dook snel de bosrand in. Maar toch....
Via Junglinster, Klingen en Beyren bereikte ik bij Ehnen het dal van de Moezel die ik een hele tijd via een jaagpad zou moeten gaan volgen, hetgeen voorlopig dus even betekende; minder stijgen en dientengevolge ook minder dalen. En dan had ik ook nog eens windje mee. In den beginne was het nog druk in het dal maar langzamerhand verdween het autoverkeer steeds meer en meer en was ik gevoelsmatig steeds vaker alleen met de rivier.
Dat maak je langs de Vliet op een mooie dag tegenwoordig niet snel meer mee.
Ook aardig om vertellen is dat er op een gegeven moment ver voor mij uit vier konijntjes rechtop bij elkaar op het jaagpad stonden en toen ze mij gewaar werden snel weg sprongen maar net zo snel toch maar weer terug op het pad kwamen om te zien wat er nou precies op ze afkwam. Het leek wel of ze onderling overlegden wat te doen. En toen alsnog het hazenpad kozen. Doen konijnen dat eigenlijk wel?
Het leek wel een scène uit Waterschapsheuvel. Reden voor mij om in Bright Eyes van Art Garfunkel uit te barsten. Er was toch niemand in de buurt....
Ik volgde de Moezel van Wormeldange via Palzem, Remich, Besch, Schengen, Malling tot Koenigsmacker alwaar ik op de rivier Le Canner overstapte en na Elzange en Inglange (uiteindelijk na precies 100 km) Kédange-sur-Canner om 17.00 uur bereikte. Hier zou ik in het hotel restaurant met dezelfde naam (aan de 4 Rue de L'Eglise, 57920 Kédange-sur-Canner) de nacht doorbrengen. Het deed een beetje Amerikaans over; zie foto's. Ik kon mijn fiets direct voor de deur af laden én hem 's nachts ook heel makkelijk en veilig in mijn kamer kwijt.
Heb ik tenminste iemand om tegen te praten.....
Ik had weinig zin om me te gaan douchen en verkleden alvorens in het restaurant aan te schuiven. Maar desgevraagd wilde men e.e.a. ook wel "take-away" leveren.
Zodoende heb ik lekker in het zonnetje een prima Salade de chévre verorbert en weggespoeld met een biertje.
Er zijn ergere dingen toch?!

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome