Na een wederom ietwat onrustige nacht liep (onder het motto van: pluk de dag) om 6.45 uur de wekker vandaag af. Naast de kamers was ook het ontbijt prima geregeld bij Jans. Ze had vanmorgen vroeg verse broodjes e.d. klaar gezet maar de rest was zoveel mogelijk "doe het zelven". Beleg en yoghurtje uit de koelkast halen, eitje koken of bakken en een sinaasappeltje persen, het mocht allemaal. En had je wat voor de rest van de dag nodig (fruit of brood etc.) "neem het dan maar gerust mee". Uiteraard liet ik mij dat geen twee keer zeggen.... Je kunt e.e.a. maar alvast in je fietstas hebben zitten.
Veel mede gasten heb ik bij het ontbijt niet gezien. Het was blijkbaar nog te vroeg voor vakantievierders....
Om 8.15 uur ging ik uiteindelijk op pad richting Zuid Limburg.
Het was toen heerlijk rustig overal en de plaatsjes regen al snel aan een. Oirschot, Nedersel, Bladel, Eersel, Bergeijk etc. Over Bladel nog een anekdote. Ik reed toevallig langs het gemeentehuis en dacht, kom laat ik eens daar kijken of men een stempel in mijn pelgrimspaspoort wil zetten. Want óók in Brabant zijn de kerken veelal dicht. En waar de bijbehorende pastoors uithangen? Afijn, ik werd door de dame van de receptie vriendelijk ontvangen (alleen daarvoor moet je in Voorschoten via Internet al 2 weken van tevoren een afspraak maken....) en de betreffende dame ging speciaal voor mij (quote) "de oude mooie stempel achter halen" en of ik in de tussentijd een bakske wilde? Alleen hiervoor zou ik al naar Bladel willen verhuizen.....
Via de Brabantse Kempen bereikte ik de Belgische grens c.q. de Belgische Kempen. Bij de (genummerde) grenspaal raakte ik in gesprek met een Belgisch stel over het reisprogramma Dwars door..... (van Arnout, Ruben en Philippe) dat momenteel zowel in België als in Nederland wordt uitgezonden. Ook daar kwam deze grenspaal namelijk in voor. Men was zich er echter niet van bewust dat dit programma in Nederland ook zo populair was.
Een deel van de route door België verliep via het Mountainbike Netwerk Limburg en ik was een beetje bang dat niet voor mijn fiets geschikt zou zijn. Dat viel gelukkig nogal mee. Er stonden zelfs openbare toiletten langs de route. Met de nadruk op OPENBAAR. Rare jongens die Belgen.
Op een gegeven moment kwam ik langs het Albert Kanaal terecht. Dat loopt van Antwerpen tot Luik en is lang, lang.... Je maakt er wel veel (heel veel) kilometers maar op een gegeven moment gaat het wel een beetje vervelen. En dan reed ik ook nog van West naar Oost hetgeen "wind-technisch" ook niet echt prettig was. Gelukkig stond er halverwege een ijsboer... Uiteindelijk kwam ik na 110 km in Maastricht aan. Een echt leuke stad maar op deze dag toch wel een beetje (te) druk. Dus maar geen terrasje gepakt en snel doorgereden naar het station. Niet om de trein terug naar huis te nemen, maar om de zgn. Benjaminse route (die daar begint) op te pakken. Hetgeen wel effe wennen is na de gedetailleerde routes van Hans Reitsma (Rome 2019) en van Clemens Sweerman (Santiago 2015). Van Maastricht naar Gulpen was het nog 27 heuvelachtige kilometers over een grotendeels Amstel Gold Classic parcours. En op een racefiets gaat dat toch effe makkelijker dan met zo'n kleine 20 kilo bagage aan je fiets......
M.a.w. ik kwam behoorlijk uitgewoond bij mijn Saillant Hotel Gulpenerland (Oude Rijksweg 20, 6271 AA te Gulpen) aan.
En toen was het restaurant door personeelsgebrek ook nog eens gesloten.......
Moest ik nog een keer op de fiets Gulpen in.
Van mijn reisverslag is toen helaas (voor de lezers dan) niet echt veel meer gekomen.
Heb nog wel even gebeld met Joke die de door mij voor onze trouwdag (10 mei) bestelde bloemen al vandaag ontvangen had. Voor de goede orde e.e.a. lag dus niet aan mijn geheugen maar aan onze bloemenboer die het zal "rechtzetten".
De ogen waren daarna al snel haast niet meer open te houden....
Mijn laatste gedachte was dan ook: Morgen weer een dag.

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome