Na een prima nachtrust en een lekker uitgebreid ontbijt (plus deels lunch) kon ik de "day after" weer aan.
Het was me opgevallen dat er op straat en in het hotel nog best veel mondkapjes werden gedragen dus vroeg ik de dame die het ontbijt verzorgde hoe het nu precies met de regelgeving zat, dit omdat ik in de landen die ik de afgelopen twee weken heb aangedaan weinig mondkapjes meer gezien had. Op in het openbaar vervoer na dan. Zij gaf aan dat in de omgeving van Bergamo, waar ik nu dus zit, de schrik er dermate diep in zit en veel vooral oudere mensen getraumatiseerd zijn ten gevolge van de gebeurtenissen aan bet begin van de Corona crisis dat men daarom geen enkel risico wil lopen.
Ik kan me er iets bij voorstellen als je legerwagens door de straten hebt zien rijden om overleden slachtoffers op te halen.
Ik vertrok keurig netjes om 8.15 uur en reed een half uur later (bijna) nog een keertje bij het hotel langs.
Dat kwam zo. De routegids leidde mij keurig uit de stad het dal in naar een punt waar een plaatselijk routebord zou staan (een brug) van de route die ik verder moest volgen. De Ciclovia di Valchiavenna.
Het bord stond er keurig voor de brug en leidde mij naar de rivier die ik verder moest volgen. Totdat deze weer terug kwam in het stadje waar ik geslapen had. Het had mij op moeten vallen want ik reed ineens stroomopwaarts i.p.v. afwaarts. Na naar de betreffende brug te zijn teruggekeerd bleek er aan de andere kant van de brug (aan de overkant zou Drs. P. zeggen) nog een bord wijzende richting het dal te staan. Nu wel stroomafwaarts. Wat kun je je dan voor je kop slaan zeg! Maar gelukkig heb ik voor dat soort calamiteiten altijd een helm op :-). Uiteindelijk volgde ik deze rivier (de Meda) totdat deze in het Lago di Mezzola stroomde. Een voorloper van het Como meer. Mijn pad volgde de oostelijk route langs het bijna 50 kilometer lange meer. Dat het groot was wist ik, maar zo groot!? En het was mooi weer én zaterdag dus de Italianen trokken er massaal op uit. Grote groepen op de racefiets. Maar ook grote groepen motorrijders die er een wedstrijdje van maakten om wie er het meeste klere herrie kon maken en wie er het hardste kon rijden. En daarna gezellig met zijn allen op een parkeerplaats gaan staan en kijken "wie er de langste heeft". En als je dit soort lui nu alleen bij het Como meer tegenkwam. Nee, ook op mooie dagen (want het mag vooral niet regenen want anders worden onze macho's en hun spullen nat) verzieken zij rustige streken als de Ardennen, De Vogezen, de Elzas, (en dan kan ik ook nog wel wat plaatsen in Nederland opnoemen) en gaan zij, vooral in het weekend, vrolijk met z'n allen in een lange rij achter elkaar aan rijden. Ga toch postzegels verzamelen of koop in ieder geval een demper!
Zo, dat ben ik kwijt. Dat lucht weer op.
Desalniettemin was het een mooi ritje en kreeg ik een hele aardige indruk van de plaatsjes aan het meer. Gezellig dat wel, maar een gratis tip; ga er niet in het weekend (en/of in vakantietijd) heen. Veel te druk wat mij betreft. Via o.a. Campo, Cólico en Sergio bereikte ik Varenna. Hier was het de bedoeling om de boot naar Bellagio te nemen om aan de andere kant van het meer mijn tocht voort te zetten. Maar je raad het misschien al ook hier was het een gekkenhuis. Daarnaast moest ik ook nog eens 50 minuten wachten.
Derhalve toen maar besloten om ietsje om te rijden om niet zolang met een paar honderd uitgelaten Italianen opgescheept te zitten. Via Castello, Bruno, Mandello bereikte ik bij Lecco eindelijk het eind van het meer.
Vanuit Lecco liep een prachtig (maar wel onverhard) pad langs de rivier de Adda door een natuurgebied naar Brivio. Van daaruit moest er zo aan het einde van de fietsdag nog behoorlijk geklommen worden naar Carvico alwaar ik in Hotel Ristorante Albergo da Giovanni (via D.A. Pedrinelli 25-27, 24030 Carvico) de nacht zou doorbrengen. Enigszins "vergane glorie" dat door een tweetal broers (het duurde even voordat ik dat door had) gerund wordt, maar waar verder niets mis mee was. Na de Tagliatelle en het bijwerken van Pindat ging het licht toch nog vrij laat uit.
De uitslag van het songfestival hoor ik morgen wel.

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome