Het opstarten verliep wat stroef deze morgen. Het slapen was prima gegaan maar de kilometers van gisteren lieten zich duidelijk nog gelden. Gelukkig maakte het uitgebreide ontbijt een hele hoop goed.
Na de fiets uit de stalling te hebben gehaald stond hij geheel beladen om klokslag 9.00 uur weer klaar voor vertrek. Dat stallen is over het algemeen trouwens wel goed geregeld hoor. Men snapt altijd wel dat ik hem niet zomaar "langs de weg" wil parkeren. Dit keer stond hij bijvoorbeeld in de privé garage box van de eigenaar van het hotel.
Voor vandaag had ik een route van zo'n 100 km gepland want er moest volgens planning fors geklommen worden. Zeker in Nederlands Limburg. Hetgeen ook daadwerkelijk het geval bleek te zijn. Om 12.00 uur had ik net (via Mechelen, Epen, Slippennaeken, Plombières en Raeren (de laatste drie inmiddels in België) 35 km gedaan, maar mijn hoop was gevestigd op het tweede deel van de dag waar ik op de zgn. Vennbahn terecht zou komen. Dit is een oude spoorbaan (verbinding Luxemburg-Roergebied) voor het vervoer van steenkool die allang niet meer in gebruik is en waarvan men een "strak" fietspad heeft gemaakt. Het traject verloopt heel geleidelijk en is daarom een prima manier om de Ardennen te bedwingen.
Gaandeweg zat ik uiteindelijk aan het eind van de dag dan toch nog op een hoogte van zo'n 600 meter....
Het was vandaag alleen nog steeds behoorlijk wennen aan de routebeschrijving. Ik heb inmiddels al ervaren dat je er de avond ervoor wel even goed voor moet gaan zitten omdat de hoofdroute wordt vergeven met allerlei sub-routes, uitstapjes etc.
Toen de Vennbahn in Raeren eenmaal gevonden was, werd het navigeren gelukkig een makkie. De bewegwijzering ervan is beter dan die bij ons op de snelwegen. Het ziet er allemaal gelikt en strak uit en ik heb ze niet een keer kunnen betrappen op het ontbreken van bordjes. Hetgeen in Nederland bij de knooppunten bewegwijzering wel schering en inslag is. Ik vervolgde mijn weg via Roedgen, Lammersdorf, Monschau, Bosfagne naar Bütgenbach en kreeg hierbij op een gegeven moment gezelschap van een dame die eveneens naar Rome op weg was. Ene Reina uit Medemblik die voor het eerst alleen op een lange fietsvakantie was. Tijdens het uurtje dat wij met elkaar hebben opgereden heb ik haar desgevraagd best een boel tips kunnen geven over het hoe en wat. Want echt goed voorbereid bleek ze niet te zijn. Ook het kamperen viel haar zwaar. Het kost best veel tijd. Ook is het hier 's nachts koud (lees: tegen het vriespunt) en alle spullen worden en blijven zeiknat. Ze lag met heet water gevulde bidons in haar slaapzak, ken je nagaan...
Ik heb haar maar getipt om af en toe een pension of hotelletje te pakken om een beetje bij te komen. En de mogelijkheid te hebben om wat te wassen en te drogen. Er zijn goedkopere adresjes zat. En inmiddels weet ze ook hoe haar fiets weer terug kan naar huis. Daar had ze ook nog niet over nagedacht...
Bij Bütgenbach namen we afscheid want daar moest ik naar Mörriken (adres Mörriken 9, Butgenbach 4750), dat iets verder van de route af lag, om te gaan overnachten. Al met al kwam ik daar om 18.00 uur aan. Het betrof een camping, vakantiepark etc. waar ze ook twee moderne gebouwen hadden staan waarin kamers werden verhuurd. Helemaal niets mis mee. Ik had de zon totdat deze onderging. Een restaurant had ik echter niet. Dit was net als een dag eerder wel aanwezig maar toch gesloten, volgens mij doen ze dit alleen om mij te pesten......
Dus moest ik nog even snel (op de fiets...) naar het dorp toe. Het werd een maaltijdsalade en fruitsalade met yoghurt toe. Ik zeg: goed bezig (en nog lekker ook, zeker met een biertje er bij...).
Daarna werd de was nog even gedaan en de route voor een dag later gepland en ook Gasthof Bei Anni telefonisch geboekt. Dit Gasthof stond als tip van een eerdere Rome-ganger in het routeboekje.
Daarna ging het licht bij mij, en in mijn kamer snel uit.
Morgen verder door België, Duitsland en Luxemburg.
Ben benieuwd.......

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome