Voor vanmorgen maar eens geen wekker gezet, maar toch op tijd wakker geworden, van de koude dit keer. In de nacht koelt het namelijk lekker af hier en het onderkomen waar ik in sliep (waar verder niets mis mee was trouwens) was blijkbaar niet geïsoleerd. Snel de airco op 30 graden gezet, het tweepersoons dekbed dubbel geslagen én er weer onder gedoken. Ik hoefde me nergens voor te haasten, dus ook, voor het eerst deze trip, eens een lekker stukkie gelezen. Ik had die "dwarsligger" van Geeft Mak tenslotte niet voor niets meegenomen. Om 09.15 uur ben ik eens rustig gaan ontbijten. De vorige avond was ik daarvoor nog even de Carrefour binnen gelopen die tegenover de ingang van mijn immens grote vakantiepark zit. Broodje, kaas, yoghurtje en jusje, en ik ben al snel klaar. Ondertussen wel bladzijde 100 reeds gepasseerd...... Na het inpakken van de weinige dingen die ik nog over had (in een grotere fietstas en een klein rugzakje) werd het tijd om uit te checken. Aan de balie kon ik al een kaartje kopen voor de trein en metro die ik nodig had om in het 8 kilometer verre centrum van Rome te komen alwaar ik vlakbij het treinstation voor een nacht nog een hotelletje had geboekt. Kostte me EUR 1,50 (het OV niet het hotel). Kom daar in Nederland maar eens om...
Ook altijd een belevenis. Het treintje waar ik voor het 1e deel van het traject in stapte was volgens mij van voor de oorlog. De eerste wereldoorlog welteverstaan. Hij reed echter wel..... De metro daarentegen was weer super modern, daar zat nog geen krasje aan. Bij aankomst in het centrum heb Ik bij het treinstation (Termini) alvast een kaartje voor de trein van morgen naar het vliegveld gekocht én gelijk even gekeken waar ik dan precies moet zijn. Station Termini is namelijk zóóóóóó groot! Daarna op zoek naar het Liayi Family Hotel dat zich vlakbij het station in de Chinese wijk moest bevinden op de Via Ricosoli nummer 19. Ik zoeken. Nergens een bordje of lichtbak te vinden en niemand in de buurt die iets wist. Dit had ik deze week al eerder meegemaakt.....
Ik belde daarom naar het telefoonnummer dat ik via Booking.com had ontvangen, krijg ik een Chinese dame aan de lijn die bij het vak Engels op school niet erg had opgelet. En met handen en voeten praten schiet niet op via de telefoon..... Uiteindelijk krijg ik haar zover dat ze haar hoofd buiten de deur steekt en blijkt dat achter die (oude) deur een zeer groot appartementen complex schuil gaat. Waarom geen simpel bordje buiten op of naast de deur ?! Ben ik nou zo slim of hunnie nou zo dom, zou Louis terecht zeggen...
Afijn, het was inmiddels een uur of een en ik had mooi nog een lange middag voor een stevige kuier door Rome. Want dat is het voordeel van deze stad. Je kunt heel veel bezienswaardigheden gewoon belopen.
Via het Colosseum, het Forum Romanum, het huis van de Vestaalse maagden en het monument Vitt. Emanuelle liep ik naar het St. Pietersplein, mij verbazende over de enorme massa toeristen die op de been is.
Amsterdam is daar niets bij. Dat was ruim tien jaar geleden toen Joke en ik in Rome zijn geweest gelukkig toch wel anders... Bij het Pietersplein had ik het bureau waar ik een Testimonium zou moeten kunnen krijgen zo gevonden. Dit is een verklaring die wordt afgegeven, na inzage in je pelgrimspaspoort, waarin staat dat je een pelgrimage hebt voltooid. Hier gelukkig geen lange rijen zoals in Santiago de Compostella, dus dat was vlot geregeld. Daarna via de Engelenburcht en het Piazza Navona terug richting hotel alwaar ik onderweg een hapje heb gegeten in een van de oudste pizzeria's van Rome: Est, Est, Est aan de Via Genova. Daar waren Joke en ik indertijd ook een paar keer geweest, vandaar. Er was niets veranderd. Krakkemikkige tafeltjes en stoelen maar lekker eten. Omdat ik vroeg was was het ook nog niet zo druk (en daardoor minder chaotisch) en daarom wat minder gezellig. Of zou het komen door dat Joke er niet bij was......

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome