Na een heerlijke nacht slaap toch weer op tijd wakker geworden. Ik hoop trouwens niet dat dit ritme straks thuis zo door gaat.... Na alle plicht plegingen tot aan zelfs het grotendeels beladen van mijn fiets toog ik opgewekt naar het ontbijtzaaltje alwaar het een en ander door de beheerder om 07.30 uur zou zijn klaar gezet. Dat viel bar tegen voor zo'n toplocatie. Wat crackers, jam, Nutella, wat ananas sap in de koelkast en een aardbeien yoghurtje en daar hield het wel mee op. Ook de koffie (er stond een indrukwekkend apparaat) wilde niet echt lukken daar het geen kwestie was van op 1 knop drukken.... Ik was nog geen 10 minuten bezig om die droge crackers naar binnen te krijgen, toen een wat oudere man (naar later bleek de vader van de beheerder) met twee grote dozen en een schaal beleg van heb ik jou daar binnen stoof. Hij was wat aan de late kant....... De inhoud van de dozen bestond uit lekkere dingen van de bakker en gewoon brood.
Uiteindelijk is het nagenoeg allemaal opgegaan. Was het niet bij het ontbijt dan wel later bij de lunch...
Rond 08.00 uur vertrok ik onder stralende omstandigheden maar naarmate ik hoger kwam (ik zou uiteindelijk tot 11.30 uur bezig zijn om de Valico de Viamaggio van 1.050 meter (volgens het bord ter plekke) te beklimmen) werd het bar en boos. Harde wind (daar heb je hem weer) en kou en regen waren mijn deel.
Tijdens de lange afdaling (bijna de gehele 17 kilometer achter een vrachtwagen gezeten) werd het er in de beginne niet beter op. Mijn schaatshandschoenen gingen op een gegeven moment zelfs aan. Het moest niet echt gekker worden..... Maar aan alle lijden komt een eind en in Sansepolcro bleek dat ik zelfs nog best aardig op mijn zelf vervaardigde schema zat. En het weer klaarde ook nog eens op!
De afgelopen kilometers waren alleen maar langs de (niet echt drukke) doorgaande weg (inclusief slecht verlichte tunnels) gegaan maar vanaf Sansepolcro werden gelukkig weer de binnenweggetjes opgezocht.
Via Trebbio en Citta di Castello (een prachtige geheel ommuurde stad) lieten we het bergachtige achter ons (maar er komt de komende dagen nóg meer) en werden de vlakkere wegen makkelijker begaanbaar (op de kuilen en scheuren na dan). Om circa 16.30 uur reed ik het stadje (ook weer ommuurd) Umbertide binnen en reed zo het juiste pleintje op. Plaza XXV Aprile 19 (geen idee wat er toen heeft plaatsgevonden) alwaar mijn hotel Capponi op nummer 19 gevestigd was. Beetje gedateerd (de eigenaren ook) maar verder niets mis mee.
Gezien het voor mijn doen vroege tijdstip had ik mooi even de tijd om wat zaken voor de terugreis van mijzelf en mijn fiets te regelen. Want het einde komt langzaam maar zeker in zicht. Nog een klein Elfstedentochtje zullen we maar zeggen. De dag eindigde met een lekkere sort off spaghetti carbonara en dit verslag.....

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome