Op 2e Paasdag was ik toch weer rond 06.30 uur wakker. In het Hotel Restaurant waarin ik sliep was het in tegenstelling tot de avond daarvoor (toen het restaurant en het terras vanwege de Pasen stampvol met eters zat) nu doodstil. Ik was namelijk de enige logeer gast op dat moment. Hoewel het ontbijt normaal gesproken pas om 08.00 uur geserveerd werd, had men (op verzoek) voor mij (wellicht omdat ik de enige gast was) een uitzondering gemaakt en was e.e.a. door een bijzonder aardige en klantvriendelijke dame reeds om 07.15 uur klaar gezet.
En dat een en ander bleek een tafel vol te zijn. Koffie, thee, jus, water, eitje, diverse soorten (buitenlandse) kaas en vleeswaren, diverse soorten zoet beleg, diverse soorten gewone broodjes, diverse soorten zoete/chocolade broodjes, yoghurtjes etc. etc. Te veel om op te noemen en dus ook te veel om op te eten…….. De eerder genoemde serveerster van dienst bracht echter wat plastic zakjes en moedigde mij vooral aan om gerust het nodige mee te nemen. Met mede als argument dat op 2e Paasdag er in de omgeving geen enkele winkel open was. Je zult begrijpen dat ik me dat geen twee keer liet zeggen….
Na door haar uitbundig te zijn uitgezwaaid zocht ik goed gemutst in het nabij gelegen dal het riviertje de Kocher weer op dat ik nog een kilometer of 15 (tot Oberscheffach) diende te volgen. De zon stond hoog aan de hemel (het zou warm worden vandaag) en gezien het vroege tijdstip was het overal nog heerlijk rustig. Omdat ik over een heuvelrug van het Kochertal naar het Jagsttal en verder naar de Schwäbische Alb moest klimmen had ik voor vandaag een appartementje in het circa 90 kilometer verderop gelegen Elchingen geboekt.
Over mijn dagafstanden krijg ik trouwens regelmatig vragen omdat men ze nogal (te) lang vindt. Ik zal trachten uit te leggen hoe ik deze bepaal. Vanaf de eerste dagen merk ik dat ik per dag (veel) meer (zo’n 30 a 35%) aan kan dan de dagetappes die Hans Reitsma in zijn routeboekjes hanteert. Die wetenschap neem ik mee in mijn planning die ik elke avond voor de volgende dag maak en waarmee ik dan ook gelijk bepaal waar ik de volgende dag wil gaan overnachten (en daar dus dan ook gelijk een overnachtingsadresje zoek en boek).
Het grootste deel van de dag voerde mijn route dus langs het relatief kleine riviertje de Jagst. Veelal zijn dit soort fietspaden onverhard. Omdat niet iedereen hiervan gecharmeerd is heeft Hans Reitsma in zijn routeboekjes hiervoor zogenaamde “asfaltvarianten” opgenomen. Deze heb ik altijd links (in sommige gevallen ook rechts) laten liggen omdat de ervaring leerde dat de onverharde paden meestal best behoorlijk begaanbaar waren, maar, wat belangrijker is, veel mooier en dichter bij de rivier gelegen (en rustiger) waren dan de asfaltvarianten.
Mede omdat het weer (lees de wind) ook mee zat bereikte ik Elchingen mooi op tijd namelijk zo rond 16.30 uur. Het was een heel klein dorp met slechts een kerk, en het geboekte appartement bevond zich hier vlakbij, dus kat in het bakkie dacht ik…… De betreffende straat kon ik echter toch niet vinden…… Het vreemde was echter dat ook inboorlingen die al 60 jaar in dit gat woonden nog nooit van de betreffende straat hadden gehoord……. Een jongeman aan wie ik het adres nog eens liet zien wist me aan de hand van de postcode uiteindelijk te vertellen dat er nog een 2e plaats Elchingen in Duitsland bestond. Op 600 kilometer afstand…………………………
Ik moest denken aan die vrachtwagenchauffeur die in Den Hoorn moest zijn en in plaats richting Delft te rijden de boot nam naar Texel ……………..
Om een lang verhaal kort te houden: Ik had bij het boeken van het appartement zitten slapen. In het Elchingen waar ik op dat moment stond was helemaal niets ………..
De routegids van Hans Reitsma bood echter uitkomst en al snel was er een hotel in het 10 kilometer verderop gelegen Neresheim geboekt. Er moest alleen nog wel even geklommen worden….. M.a.w. ik was toch nog vrij laat binnen die dag. Pfffffffff……….. Rome is nog ver !!
En zo aardig als men vanmorgen in het hotel in Braunsbach was, zo stug en chagrijnig was het echtpaar dat dit (vergane glorie) hotel runde.
Gelukkig zat er wel een goede “afhaal-Italiaan” recht tegenover……………….

Geschreven door Hans.op.weg.naar.Rome