Donderdag 26-9
Eest nog even 2 foto’s van Gialova Beach. Na de deadline ingeleverd door de fotograaf, maar een zoete herinnering.
Evenals het ontbijt op ons balkonnetje. Maar nu was het over er moest cultuur gesnoven worden. De start was simpel aan de overkant van de straat, klein heuveltje op en daar lag Kastro Pylos te wachten. Een immens groot kasteel wat de Turken gebouwd hebben toen ze in 1570 de Christenen op zee in de pan gehakt hadden.
Daarna weer terug verovert, van de moskee een kerk gemaakt en nog tig keer het strijdtoneel van vele gevechten.
Inmiddels ook plaats voor de vele schatten die opgedoken zijn van de diverse gezonken steden voor de kust door aardbevingen en tektonische aardverschuivingen.
De moeite waard om te bezoeken.
Wij gingen daarna onderweg naar Olympia met al spoedig een fijne koffiestop. Maar hup er moesten km’s gemaakt worden en dat ging eigenlijk wel heel erg rap met de eerste 20km. Een prima 2 baans snelweg. Gek dat Google zegt dat we er 2 uur over doen. En dan houdt de weg op. Witte steentje en door op b weggetjes, oh daarom.
Maar aangename weg veel olijfboomgaarden, zalig weer en alle tijd.
Lunch gepland bij een kleine Taverna rond 1330 en makkelijk gevonden.
De zwerfkatten hadden nog meer honger dan wij zelf en mijn katten vrouwtje verdeelde onze smakelijke maaltijden keurig tussen ons en de katten.
Zulke aardige mensen weer, prima te eten voor weinig en het stel, ging weer onderweg.
Olympia is een 1 dags dorp bij een van Griekenlands meest bezochte en bewaarde cultuurschat. De gemiddelde toerist komt hier hooguit voor 1 nacht of een halve dag. De 1300 inwoners leven voornamelijk van de toeristen in hun 9 maanden durende seizoen.
Maar toch is het aangenaam, groen en rustig. Wij hadden Leonidaion guesthouse gereserveerd, wat de volgende dag bleek de naam van 1 van de gebouwen van het oude Olympia te zijn waar de notabelen tijdens de spelen logeerden.
Nu vinden wij ons zelf ook notabelen, dus wij waren hier goed op onze plaats.
De boel wordt gedreven door een breedsprakige halve Italiaan/ Griek, die volenthousiasme hetzelfde verhaal aan de 12 gasten ieder dag ophangt.
Met een snufje zout is de borst goed te doen.
Sjane koos de kamer aan de achterkant ipv van voor ivm lawaai en temperatuur. Even in het plaatsje rondgelopen, met souvenierwinkeltjes en horeca, 2 straten, dat is alles en veel van hetzelfde, maar geen binnenpraters of duwers. Aangenaam en rustig.
Toch weer een paar snuisterijen ingeslagen, ook wij leren het nooit.
2 huizen verderop iets kleins gegeten op aanraden van onze nieuwe “vriend’” Damiano en dat was prima.
Vrijdag 27-9
Vandaag dan 1 van de te verwachten hoogte puntjes, althans in mijn beleving: de geboortegronden van de Olympische spelen. Enorm van Parijs genoten en mijn verwachtingen waren net zo hoog gespannen als waar die Zweed met die polsstok over heen gaat.
Fantastisch rustig, de boel ging pas om 1000 open, maar er waren in geen velden of wegen bussen te zien. Dat was een goed begin. Ik had, moderne man, als ik ben. Een app gedownload die beloofde alles te kunnen uitleggen.
Jannette had er zin in, dus wij renden dol enthousiast naar binnen. Nou die app was best ingewikkeld en beperkt. Dus die gaf weinig uitleg en het is groot, erg groot.
Op zich is dat geen probleem, je moet alleen veel lopen, maar er staan eigenlijk alleen maar fundamenten en weinig visuele aanwijzingen op borden behalve tekst.
Dus enigszins teleurgesteld liepen wij rond. Tot we bij de ingang van het stadion kwamen, daar liep je in ieder geval onder een nog aanwezige stenen boog door om daar te kunnen lopen op de in mijn beleving heilige grond. Hier hebben ze duizenden jaren de olympische spelen gehouden en daadwerkelijk op gestreden. Dat gaf een mooi gevoel. Daarna naar de 2 musea gegaan en ook daar gingen we tevreden rond omdat ze bij het archeologische museum een aantal originele beelden hadden staan en wat meer duiding over hoe het eruit gezien heeft en hoe er geleefd werd. De beelden uit de Tempel van Zeus waren erg indrukwekkend.
Het laatste museum over de historie van de olympische spelen maakte het af en uiteindelijk tezamen een prima ervaring.
Kortom een aanrader, te doen in 1 dag, super relaxed in 2 nachten en een dag.
Bovendien had ik s’avonds een tafeltje gereserveerd in the Garden het restaurant van het Europa hotel. Een super romantisch restaurant met een adembenemend uitzicht en zonsondergang. Paultje dacht het is maar 800 meter, weliswaar 80 meter omhoog, maar dat kunnen we prima lopen en dan kan ik een extra wijntje nemen.
Dus wij kwamen in ons beste kleedje drijfnat in het zweet bij dit poepie sjieke restaurant aan.
Niet getreurd, gastvrij ontvangen en tot ieders verbazing de beste tafel gekregen aan de rand van het restaurant met de beautiful view.
De serveersters vroegen vol verbazing, dus U bent geen gast in het hotel, maar U heeft wel de beste tafel. Dat komt niet veel voor.
So far so good. Eten viel alleen wat tegen, erg zout. Maar super plek, superbediening, heerlijke wijn.
Uiteindelijk weer een fantastische beleving.
Morgen weer onderweg naar de volgende plek.
Antio !!

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan