Het werd een mooie dag. Niet zo zeer het weer, sterker nog het motterde een flink deel. Maar dat was qua temperatuur perfect. Zeker voor zo’n lang stuk. Maar eerst nog even gister ons hot pot planten restaurant. Hier de foto. Zag er leuk uit van buiten, met veel planten aangekleed. Met een jong jochie in de bediening met geen woord engels. Water bestellen was al lastig. Er werd een hot pot neer gezet, met onduidelijke onherkenbare ingrediënten en geen flauw idee wat te doen. Maar de borst kwam ter hulp. De eieren gepocheerd, de krab lijfjes erin. Iets groens erbij, iets mozzarella kaas achtigs en de mie erin en verdomd het smaakte prima. Met de eetstokken de mie uit de pot trekken. Onderweg nog weer in een hippe koffietent, die heb je hier overal nog een koffie met gebak en slapen maar. De volgende dag mail van AWOL over het vervolg van de reis en dat behoefte reactie. Wel betaald, niet betaald, vlucht naar Hanoi. Gedoe. Dus even alles rechtzetten. De toer moest even wachten. Maar er werden plaatjes geschoten, proviand ingeslagen en fietsen opgetuigd. Daarna op zoek naar ontbijt en in een ooghoek zag Sjane een groep deftige fames zitten. Bleek top tentje te zijn met prima ontbijt. Daarna ging de troep onderweg en dat ging rap. Super weg pal langs de Cambodjaanse grens. Wat saai volgens sommigen, maar “als de brandweer”
Even bij de grens gestopt, bij een bak met slangen en Esther een Gucci zonnebril gekocht van 4€. De gebruikelijke stops gedaan en na een km of 55 begint het te regenen. Reden net dorpje in en even Bahn Xeo gegeten. Pannenkoekje met groente en vlees, ook een winnaartje en voor een 🍎 en een 🥚. Daarna omgedraaid om even bij het Ba Chuc monument te stoppen, erg indrukwekkend. Een monument in de vorm van een Lotus, waar herdacht werd, hoe de Rode Kmher een dorp van ruim 2900 mensen uitgeroeid is. Kinderen, vrouwen, iedereen. 2 overlevenden. De botten en schedels uitgestald en drukken je met je neus op de feiten. Indrukwekkend. De laatste 20 km moesten nog geslecht worden en de uitzichten werden fraai. En toen gebeurde het… de eerste lekke band. Jannette haar fiets begon te slingeren. De karavaan stopte onmiddellijk. Hier had de TD weken op geoefend en voorbereid. De fiets werd afgetuigd, de fiets op zijn kop en de TD in verwarring. Welk gereedschap, werd er geroepen? Wij hebben tenslotte meer mee als de gemiddelde garage. Maar wat wil het geval. Wij kregen een lekke band 8 meter voor een fietsenmaker. Deze stille kracht, draaide aan het wiel. Voelde aan de band, lichte hem in 30 seconde, vond het lek. Schuurde met een ijzerzaag en plakte hem. De TD was volkomen verbouwereerd. Deze held vroeg 20000 dong 0,80 € daar hebben we maar 100000 van gemaakt. Hij lachte van oor tot oor, maar niet zo breed als wij allen. Daarna de laatste 5 km met nog een drankje, bij oude mannetjes. Die fruit schillen, naar de Appie rennen om bier te halen. Te leuk. Hotel lag 2 km buiten stadje en was prima. Zelfs restaurant aanwezig, nu douchen tot later 🇻🇳 Hen gap lai

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan