Op tijd op vandaag voor weer een wat langere rit. Maitre Hans verzorgde nog een kopje koffie in zijn bed en diner. En wij lieten hem mooi op tijd met de lege flessen en warme herinneringen achter.Tja, snelweg en peage wat kan je daar van maken. Even een koffiestop en een pan tomate gepakt en zo snel mogelijk door. Vrij vlot diende de Franse grens zich al aan. Altijd mooi het staartje van de Pyreneeën met de besneeuwde toppen op de achtergrond.
Wij probeerden toch nog een stukje romantische route te pakken, maar dat was in gedachte leuker dan in de praktijk. Wij bogen richting Agde af, dat was leuk prachtig dorpje, maar in plaats van daar te stoppen wilden wij door rijden met de bassin de thau links en de middelandse zee (zo blauw, zo blauw 🎶) aan de rechterkant. Maar je moest 50 rijden en je zag niks door de begroeiing. Afijn dan maar bij Sete een strandtent opzoeken.
Ja wij en tig Fransen, complet, Hemelvaartsdag. Dus dat werd Mc Donalds bij een Total tankstation.
Vanwege het zoeken en niet snelle route net naar 5en bij ons bijzonder goedkope slaapplek aangekomen. Gerund door een dame, niet uit hobby, maar meer uit noodzaak. Althans ze had er niet echt zin in zullen we maar zeggen, kamer schoon en lekker fris, maar zij niet erg. De buitenwijken van Arles doen denken aan de voorsteden van Parijs. Beetje creepy. Overal ook camera’s.
Koffers gedropt en op naar een restaurant getipt door het museum. L’Arlatan, schattig binnentuintje, van het hotel. Ons soort mensen, helemaal leuk. De kittige ober kwam al snel 2 heerlijke Aperol spritz brengen. Voor het luttele bedrag van 24€ bleek later en oh ja het restaurant was wel open, maar vol geboekt.
Tegenvallertje. Nou zag het er bij het binnenlopen best rustig en leuk uit, maar dat bleek om de hoek op een plein wel even anders te zijn.
Een explosie van toeristen, geen tijd om iets anders knap te googelen, actie radius van Sifan Hassan Hondius ook niet over naar huis te schrijven. Dus op hoop van zegen op een van de vele terrassen neergestreken. En inderdaad een toeristtrap, duur en matig.
Wij vonden het allang prima en de tiramisu met kastanjeroom was wel verrassend en lekker.
Toen hadden we nog even tijd voor nog iets van ons lijstje en hebben we een paar Vincent plekken bezocht.
Met als Hoogtepunt natuurlijk 🎶 Starry, Starry night, althans de Arles versie met de Brug. Geen sterren vanavond, maar een zonsondergang, terwijl wij liepen langs de mooie oever van de Grand Rhone. Daarna naar ons paleisje gereden, nu nog wel. Verwacht dat de auto morgen of op kistje staat of helemaal weg is.
Zal ons nu een rotzorg zijn, wij zijn bekaf en gaan vroeg slapen. Morgen naar Hyeres via Luma parc des ateliers. Ontworpen door Gehry, die van het Guggenheim.
A bientôt

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan