Wederom met excuses beginnen, daar lijkt een patroon in te zitten.
Wij hebben niet de tijd gehad om even rustig te zitten en wat te schrijven. Nu wel even tijdens onze eerste rustdag in de Haan.
Na een copieuze maaltijd bij onze Zeeuwse vrienden en een evenzogoed ontbijt verlieten wij Achthuizen.
Het beloofde een winderig dagje te worden, maar wel een hele mooie tocht.
Dwars door Zeeland heen, een aanrader. Als je beentjes dat dragen kunnen.
Leuke kleine dorpjes met bijvoorbeeld een fraaie molen, maar dan verderop weer een veldje voor hondentraining?
Geen idee een weiland vol met opgezette dieren. Kan me niet voorstellen dat een Hollands poedel een beer moet herkennen, laat staan aanvallen. Maar ook daar heb ik geen verstand van.
Snel in oude Tonge aangekomen, in waaierformatie, dikkerdje voorop ander dikkerdje schuin er achter, want Zeeland is een wind provincie.
De eerste dam cq brug viel goed te slechten, beetje luwte door bos en land die daar aangelegd is.
Bruinisse sliep nog op maandagmorgen maar aan de haven een lekker Illy koffie gevonden. Maar daar is dan het snoepje Zierikzee, wat een plaatje, wandelend museum.
Daar lekker aan de gebakken mosselen gezeten met 1 klein glaasje wijn, want we waren op de helft van de rit en de wind.
Eerste dag voor de wind , morgen bleek ook de laatste 4 dagen tegenwind.
Voor de Zeelandbrug met windkracht 4 zet je je petje af, niet uit respect, maar omdat hij gewoon van je kop af waait.
Enfin dom doortrappen, daar ben ik wel goed in en dankzij Sjaan haar doping volgde die ook prima vlak achter me.
Daarna de brug af draaien en weer tegen die vermaledijde wind in.
Door het mooie plaatsje Colijnsplaat, minder toeristisch, kleiner, maar erg leuk.
Even doortrappen dwars door Noord Beveland naar Kortgene, waar in onze beleving een klein pontje zou varen .
Even tijd voor terrasje en terloops naar de ponttijden gevraagd die bleek om het uur te gaan. Dus alles opgeschrokt en gedronken en met gezwind spoed naar een semi professionele schipper mag ik over varen.
Een George Schot achtige schipper met halter hemd en getatoeëerde bruine armen heeft zijn schuit zomers aan de gemeente verhuurd. En bovenop zijn dek met getimmerde op en af hellinkjes iedereen aan boord!
Aardige vriendelijke mensen en 15 minuten later aan de overzijde.
Dan ben je er nog niet dus nog even via Arnemuiden, waar die klokken helemaal niet luiden, nog een taai stukje naar Middelburg.
Hè, hè even een Spritz en onze Gastvrouw Els maar even laten weten dat het half zeven werd voor wij er waren.
Dat was maar goed ook want onze lieve Els was een weduwe die het gezellig vind om mensen te ontvangen en die zat te dubben ga ik nou eten of niet.
Echt een schat onze Els, dus wij dorsten ook niet het kopje thee en een gesprek te weigeren.
Knopje snel om, in de tussentijd stiekem restaurantje geboekt, en echt waar, je zit ontzettend leuk te kletsen.
Maar geen tijd voor stukjes , omkleden of relaxen. Snel onder de douche springen en naar de Italiaan op de mooie strandboulevard van Vlissingen.
Zou het een italiaan geweest zijn. De Terre di chieti wijn kwam uit de Veneto.
Toch maar wat van gezegd en daardoor moesten we weer alle andere wijnen proeven die hij en zijn vrouw van de blijkbaar niet zo gekwalificeerde slijter gekocht had.
Wijnen waren prima, geografie wat minder.toch weer een leuke avond.
Tiramisu voor Els meegenomen en terug naar ons mandje, daar waren we aan toe.
Later!!

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan