Tante Bob, blijkt dus een mevrouw te zijn en de rakkertjes haar hondjes. Niets geen pretpark of iets dergelijks. Het “chalet” bleek de enige te zijn en volgens van Dale: chalet; (Zwitsers) houten huis. Nou dat klopte, alles was van hout. De oppervlakte was de helft van de max van een tiny house en ons lichaam en persoonlijkheid zijn niet in sync met het concept. Verder prima geslapen, ‘s morgens kacheltje aan, prima douche en ontbijtje maken. Mijn communicatieve wederhelft had al weer vrienden met de buren gemaakt en wij konden zout en peper lenen. Fun fact: wisten jullie dat je vaatjes hebt met zout en peper al door elkaar. Weer wat geleerd over slim kamperen. Jannette, de schat, heeft daar wat moeite mee. Ik heb haar uitgelegd, dat het echt niet de bedoeling is om nog een jurkje te kopen de komende dagen, behalve die ene dan en dat het echt de bedoeling is dat er meer in de fietstassen moet en minder in mijn rugzak. Ze krijgt altijd meer dan de gemiddelde mens eten in de koelkast en haar kledingkast is een soort Bermuda driehoek, waar steeds meer in verdwijnt. Maar we zijn er uit gekomen. Tas niet op haakje maar klittenband sluiting gebruiken. Op weg gegaan in een stuk koudere ochtend, zo zelfs dat ik een paar opmerkingen over mijn korte broek kreeg qua kou. Na 500 meter 2 witte leeuwen beelden midden in het weiland die opvielen. Mijn fantasie ging gelijk op hol. Nou Piet, dan begin je alvast met die beelden en dan sparen we door voor die oprit en dat landhuis. Maar misschien hebben jullie betere verklaringen. Jannette had het koud en die begon gelijk hard te fietsen, ze zoefde langs alle knooppunten, maar helaas ook afslagen. Gelukkig begon er een lampje te branden en heeft ze gewoon de kortste anwb paddestoel naar Sleen genomen. Vlak voor de lunch plek haalde ze mij in en op de foto kan je de volle tassen zien. Mijn lichaam begint nu wel echt te protesteren en we hadden besloten om de laatste 10 km met de trein te nemen vanuit Nieuw Amsterdam. De foto’s laten ook lange rechte wegen zien die ook niet al te uitnodigend waren. Toch weer 22,3 km gelopen en niet verdwaald. Zonder goed boekje is dat soms lastig. Op een foto zie je rechts van de weg een heel klein teken staan en daar moet je afslaan. Bijna gemist. Ja deze jongen heeft zijn prioriteiten goed voor elkaar. Dure Meindl schoenen, regenjas van 200€ (90€ in de uitverkoop, maar toch) Karrimor rugzak Gelukkig is Heiloo vitaal mijn shirt sponsor, foto volgt. Mijn boekje is uit 2002. In het kader van things to do before you are 50, eh 60, 70 dus. Wederom advies van een onervaren loper: bespaar niet op je navigatie documentatie. In Lochem toch maar een boekje bemachtigen met de laatste versie. Maar ja je raakt gehecht aan zo’ n boek na 19 jaar. Enfin, met al die gedachtes in Nieuw Amsterdam de trein gepakt, onthaald op station Coevorden door zuster Gehwohl en Gekkenhuis. Fanfares op straat, straatartiesten, bandjes, marktjes, gelukkig was het lekker rustig in het hotel. Nu liggen heerlijk onder die mooie poster en wensen wij jullie een fijne Paas

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan