Beschaafd wakker geworden om 08.30. Even ontbijten en dan evacueerplan in werking stellen. Avignon weer inrijden in die smalle k… straatjes. Nee veel beter via de route van het busje de auto in de garage zetten bij Les Halles, die wilden we toch nog even bekijken.
Dus Paul met 2 koffers en rugzak in elektrisch busje en Jannette het huis verder kuizen.
Nou dat plan was in gedachte, zoals veel wat wij doen, beter dan de praktijk. Ze stuurden mij, via een richtingsstraten toch weer naar dezelfde poort en die muts van de navigatie stuurde mij rechtsaf bij een bord waarop toch echt stond: verboden in te rijden.
Verder toeterde ze continue: ga naar de route. Enfin, net als vaak bij Jannette, volledig genegeerd, alleen bij deze muts zonder consequentie.
Goed voor mekaar, kom bij die garage aan, blijkt het dezelfde architect als de karperton garage in alkmaar te zijn. Met van die in en af ritten naar volgende etages getekend met schrapen aan alle kanten op de muur, van andere minder gelukkige medeparkeerders.
Maar ging zonder schade gelukkig. Dus terug naar het appartement getrippeld, moest alleen helaas even spoed offerte maken voor een partner van ons.
Sjane had alles spic en span en ook een schoon idee, om even in Orange te stoppen.
Echt weer een pareltje, Orange. Bekend van de romeinse periode met het amfitheater van keizer Augustus en de triomfboog, maar ook met leuke terrasjes en winkeltjes waar het goed toeven is.
Bovendien voor deze hedonisten, de stad van Chateau Neuf du Pape. Met een glaasje van dit vocht werd Paul verleid om een vroege stop te doen. Qua afstand dan het was inmiddels 1330. Terrasje gevonden waar ze dat schonken en met een voorgerechtje gecombineerd. Goed plan Sjane.
Maar ja, de tour wacht op niemand dus we moesten door. Vanmorgen stond eigenlijk Kiefer op het program, maar die was vrijdag dicht dus moesten we naar Donderdag en hadden we in principe vandaag maar een half dagje om te reizen gepland.
En de route voerde slechts een heel klein stukje via de verfoeide, maar o zo handige peage. Daarna begonnen de D en N wegen. Eigenlijk door het hart en het echte Frankrijk. Eerst door en langs de schitterende Ardèche om het laatste stuk door de Haute Loire te doen.
Toen werd het tijd om te tanken, ik had nog nog 2 strepen van de 8 en dan zijn er niet van die mooie grote Aires van de peage, maar slechts kleine lullige zelfbedieningstankstations.
(dames van de wordfeud, leg dat woord maar eens, lekker veel punten)
Eerst het toilet voor verkennen of Jannette daar ook op kan, not. Vieze bende. Dan tanken, wij hebben een diesel en op de peage heb je normaal en super. Daarnaast Diesel normaal en super. Hier slechts 3 keuzes, normaal, super en E85. Bij alle 4 pompen. Voor de zekerheid maar aan de Fransman naast mij gevraagd, is dit diesel? Qui, antwoordde de man. Vreemd, maar ja moe, waren alweer lang onderweg, dus drukte de slang aarzelend in. En op de tanktop stonden toch echt andere nummers.
Ik denk nee stoppen, Jannette inmiddels gegoogeld en niet voor diesels en eigenlijk slecht voor auto’s die er niet voor gebouwd zijn.
Blinde paniek, boos op mijn zelf, die lul die naast mij stond en de rest van de wereld.
Hup rijden naar een volgend benzine station om de boel te verdunnen, 4 van de 8 strepen vol.8 km verderop een ander benzinestation, met een pomp waar het woord diesel op stond en tot zijn strot toe afgevuld.
Maar hij begon te stotteren, ik ook trouwens ook van de zenuwen. Kreng stopte er ook mee. Half van de pomp weg en de rest van het station blokkerend. Groepje motorrijders gevraagd om te helpen duwen. Tijdens het duwen om hem in zijn vrij te krijgen startte hij weer..
Laten we maar gaan rijden, misschien trekt hij hem gewoon door en wel hij bleek niet meer af te slaan en gewoon aan de praat te blijven.
Dat werden nog 70 lange kms, maar hij doet het (nog).
Wel lekker goedkoop die E85, alleen niet teveel erin gooien zou mijn advies zijn en slecht voor je hart.
Het regende volop de eerste 50 km, maar daarna klaarde het aardig op en kwamen wij bij de afslag naar onze B&B les Jardin des Anna. Een superleuke B&B in the middle of nowhere bij een gehucht Tapon. Natasja, de host, die de B&B runt namens de dochter van de inmiddels overleden Anna had een maaltijd voor ons klaar, heel gezellig, glaasje wit erbij en vroeg naar boven. Van de spanning zijn wij weer afgeknoedeld.
Hopelijk blijft de auto morgen rijden, het is nog 4 uur naar Vouvray morgen
A bientôt.

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan