Gisteravond was het een super duper etentje. De tafel gedekt, de wijn stond koud en de beef salad, de gegrilde zeebaars, en in kokosnoot gegrilde krab waren geweldig. De boulevard en de avond kleurrijk.
Beste volgers, ik moet hier een kleine disclaimer plaatsen. Uw reporter kan zijn inmiddels aardig bruine handen in het vuur steken voor de reis naar Phu Quoc, het 2de verslag is op basis van “hear say” Dit om mijn journalistieke integriteit te bewaken.
De volgende ochtend begon het ontbijt om 0630. De doorzettertjes, waren licht nerveus en konden niet op de verse jus wachten er moest vertrokken worden. Gehaast werden de tassen opgeladen en terloops de jus naar
binnen geslurpt. Naar een welgemeend”so long Suckers” gingen zij op weg voor hun 85 km. Jannette en ik volgden ook snel daarna alleen moesten wij 500 meter naar de super dong ferry. Onze fietsen werden keurig voor 140.000 Dong zijnde € 6.- over een 30 cm loopplank aan boord geladen. Dat was best lastig met 2 volle fietstassen achterop, maar met z’n 2en lukte dat. De plaatselijk gefrustreerde medewerker blafte ons toe dat we weer op de kade moesten wachten. Bij het boarden stonden er ineens 2 militairen paspoorten te controleren. Ze hadden wel medailles, maar geen lintje voor Engels, dus dat werd even 4en en 5en. De bazin kwam erbij en Paultje moest over dat smalle plankje de passen even ophalen uit de fietstassen. Gelukkig voor mij, maar jammer voor het verhaal ben ik er niet ingeflikkerd. Verder rustige bootreis van 2 uur 20. Aan de andere kant wachtte ons nog een korte trip van 20 km. Zonder EssieGPessie en met de gedachte dat die anderen het maar al te mooi vonden als wij het niet konden vinden onderweg. Nou dat ging vrij aardig zij het dat Phu Quoc best geonduleerd is netjes gezegd. Of op zijn Noord Hollands gezegd een zootje klote heuvels in die pokke hitte.
Het was inmiddels rond 12en en al snel kwam de afslag naar het resort. Dat ligt op een heuvel aan de zeekant, dat was de laatste zware bevalling, maar daarna : Paradijs. Tanny ontving ons met een koude juice. Leidde ons naar een plekje waar een fan stond. De boy deed de airco van de hut reeds aan. Na een lekkere douche konden we lunchen met een koud biertje op het strand. Goed sprekend Engels personeel serveert wat je maar wilt van Vietnamees tot westerse gerechten met alle soorten drankjes op een koele aan zee gelegen terras. Fuck dat fietsen, ik blijf!!
Sorry ik draaf door. Bij de restaurant manager 6 flessen sauvignon ingeslagen voor de komende dagen voor onze vrienden alvast en nu even zoals de Italianen zo mooi zeggen: Il dolce far niente. Het zoete niets doen🏖
De Anderen: Na een emotioneel afscheid zijn we aan de 85 km reis begonnen. De ochtendspits ternauwernood overleefd ivm al het voortrazende verkeer. Pittige stad Rach Gia. Door een woud van winkeltjes kwamen we al snel op een zeer mooie brede weg zonder tegemoetkomend verkeer, wat een verademing is. Onderweg weer veel bruggen en stuwen en langs de eeuwige rijstvelden. Op tijd gestopt voor een lekkere koude cola en ijskoude koffie. De voor ons inmiddels bekende cafe Sua da. Althans je besteld cola en krijgt lekker koud water, ook goed. We hadden nog bananen, dus evengoed suiker intake en hop weer onderweg. De grote test kwam na 60 km. Er zou een kleipad zijn wat alleen droog te slechten zou zijn. Dus even de magen vullen met lunch en wij vonden wederom een tent cq huiskamer waar een lieve dame Bahn mi opla (broodje ei) met bamboesap te voorschijn toverde. Daar word je mooi en gezond van en dat kan bij ons geen kwaad. Nou de magen waren vol en de weg was droog dus het werd een makkie. Het laatste stuk was werkelijk prachtig, met zee aanzichten en bergen op de achtergrond. Paul en Sjaan hebben wat gemist en wat hebben wij hun gemist, met hun wijze woorden en inzichten en lieve karaktertjes. Wat zullen we blij zijn als we ze morgen weer zien. (vrij naar Peter Aardema) tenslotte een prima resort gevonden waar een koud biertje stond te wachten. Daarna een frisse duik in zee en op zoek naar een restaurantje. Morgen 45 km naar de boot en dan 3 dagen relaxen. Tot later 🇻🇳 Hen gap lai

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan