Gister weer een pareltje gevonden. Engelse kaart en.. een vietnamees, best te drinken, wijntje erbij. Heerlijk eten, bereidt door de kokkies. Alles vers dus even geduld en de tijd opgevuld met bejaarden selfie training. De resultaten spreken voor zich, oefenen, oefenen en nog veel meer oefenen. Daarna lekker geslapen op een volgens velen veel te harde matras, maar alles werkte en niks stroomde over. Zalig, warme douche en een ontbijt op hoogstaand niveau qua meters en qua inhoud. Prachtig uitzicht van de 8ste verdieping. Vroeg op pad ruim 70 km op de planning. We begonnen met een ferry, waar deze verdwaalde toeristen langs een gesloten slagboom illegaal opgingen en ons de volle € 0,48 bespaarden. Gister afgezien van een trip naar een floating dorp ivm weer, maar niet het gevoel dat we daar veel aan gemist hebben. Ik kon een shot vanaf de ferry van het dorp maken. Daarna via kleine drukke wegen met veel scooters en weinig auto’s onderweg. Proberen de hitte van de middag voor te blijven. De weg was afgesloten maar deze doordouwers gingen daar gewoon om heen. Deze tour stopt voor niets en niemand. De weg leidde langs rijstvelden waar veel mensen op aan het werk waren en luidkeels terug groeten. Ook zag je allerlei graven in het rijstveld. De arbeiders willen blijkbaar begraven worden waar zij hun hele leven gewerkt hebben. Ook leuk weetje waren de vele Dorian vruchten langs de weg. Die stinken zo erg als je ze pelt of opent dat dat verboden wordt op terrassen bijvoorbeeld. Sterker nog er staan boetes op als je ze op je hotelkamer eet. Wij hebben ze maar links laten liggen, ook al schijnen ze lekker te zijn. Nog 2 leuke plaatjes gedeeld van stops. Jannette op kop, dat werkte prima, daardoor bleef de vaart erin. Was genoeg te zien op deze levendige route. Op de ferries kan je even lekker van het zadel af, maar je komt ook van alles tegen. Mooi shot van een verkoopster die geduldig door de scooters loopt in de hoop iets te slijten. Heen en weer, heen en weer. Verder zijn er elke dag tientallen zo niet honderden loterij verkopers. Een soort werk verschaffing. Langs de weg, als je 1 minuut stilstaat, gaat dat de hele dag door. Vaak wat misdeelde mensen. Deze op de foto bleef ons op de ferry opzoeken en verklaarde Paul de liefde. Na de koop van 2 loten van € 0,40 bekoelde de liefde en de aandacht snel. Ik heb een foto bijgevoegd, kan een volger de trekking in de gaten houden? Ik deel de opbrengst fifty fifty💵💰😂.
Het mooiste verhaal kwam na de Bahn Xeo lunch. Hans had opeens een lekke band. De TD kwam onmiddellijk in actie. Dankzij onze niet roken policy, werd er geen shaggie gerold, dat was de eerste winst. Rinus merkte op dat de band alleen leeg onderaan was, dus dat misschien eenvoudig op te lossen was met een fietspomp. Tinus kwam er al snel achter dat de rest van de band ook leeg was. Zij begonnen te rommelen aan de fiets, maar al spoedig kwamen de Vietnamezen met pompen en advies aan omdat het probleem boven hun pay-grade leek. De buurjongen vertelde dat er een fietsenmaker 200 meter verder op was en de TD heeft het diploma “outsourcing for beginners” met succes afgerond.Beter gezegd, ze hebben outsourcing tot een kunstvorm verheven. Notitie voor de HR. Misschien is het handig om de TD een opfris cursus bandenplakken te laten doen.
De handige gozer lifte de band en verwijderde de staal splinter. OK hij prikte met een priem de eerste reserveband lek, maar we hebben er nog 7 dus goed voor 3 1/2 lekke band. Vrolijk peddelden wij verder en kwamen na nog 1 verfrissing stop al spoedig in long Xuyen. Een forse stad, de eerste hotels zaten vol ivm een conferentie, maar hotel Lara is een prima 2de keus. Nu douchen en vanavond op zoek naar de night market. Tot later 🇻🇳 Hen gap lai

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan