De kop is eraf, wij zijn onderweg. 3 dagen geleden de dichterlijke vrijheid genomen ala Piet Paulusma met “it gaet on”. Friesland/ Groningen, wat scheelt het. Maar vandaag dan op pad. Met Sjaan haar fiets met stuur om iets rechter op te zitten en volle fietstassen, voor mij een rugzak naar de eerste stop Zutphen. Fiets en tassen uitgeladen en Paul door naar Lochem om de auto te parkeren bij het pauze hotel Bonaparte. Heerlijk de eerste 5 kilometer naar het station gelopen met mooi weer. Leuke stad Zutphen. Prachtig centrum. Daarna met de fiets in de trein via Zwolle naar Groningen. Koninklijk aankomen in het prachtige station om over de brug langs het museum te lopen. Morgen foto’s. Borrelde van mooie jonge mensen, wat een fijne atmosfeer. Daarna een paar honderd meter naar ons pension Tivoli. Ik begrijp helemaal waarom de eigenaar de naam omgedraaid heeft. Ik hou er ook niet van. Het Peerd van ome Loek, kan zelfs blind weinig schade aanrichten. Maar ja, Paultje dacht we moeten op de kleintjes letten. Ook weer erg vermakelijk, er stond een wat oudere man in de receptie te praten en het duurde even voor wij in de 2 m2 receptie elkaar konden passeren. Hij ging naar boven naar zijn kamer. Ik checkte in wat 10 minuten duurde en de receptionist meldde mij dat de vaste gast waarschijnlijk nog bezig was. De, naar het bleek, 85 jarige man had 10 van de 25 zeer en ik bedoel zeer steile trap genomen. Door zijn 2 boodschappentassen tree voor tree naar boven te plaatsen. De borst behoefte geen hulp, hij was een doorzetter meldde hij. De resterende 15 minuten gezellig over Bergen en Groningen gesproken. Na elkaar een fijne dag te hebben gewenst, vroeg ik mij af wat mij meer angst in boezemde. De sigarettengeur ondanks de niet roken stickers, de 170 graden trap naar de uitgang, of de gezellige stekkerdozen met 3 of 4 apparaten ingeplugd. 1 ding is zeker bij brand niet achter die, overigens heel aardige, man komen op de trap.
Evengoed fris en vrolijk naar buiten gegaan voor een drankje en een daghap. Foto van de 3 zuster cafe’s gemaakt. Ben daar een paar jaar geleden mijn vest en 2 verpleegsters kwijt geraakt waar ik mee uit drinken was. Ik begrijp nu nuchter beter waarom, is best groot alleen al van buiten. Binnen verdwaal je helemaal.
Nog even de Martinitoren gekiekt en lekker gegeten bij eetcafe De Branderij. Het barst hier werkelijk van de restaurants en zelfs op een maandag best vol.
Morgen om 0700 op dan begint het lopen. De eerste dag is 30 km van Pieterburen naar ons paleisje Tivoli/ ilovit terug.
Tot morgen!!

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan