Wij gaan, ondanks eerdere ietwat problematische en traumatische ervaringen, toch weer een rondrit met de auto maken. In een Fiat Panda, verzekerd tegen alles wat een normaal mens kan tegenkomen. Dat zal voor ons wel niet voldoende zijn, maar wij wagen het erop.
Sjane is al in Griekenland en heeft al een week gewerkt met haar yoga klas aan haar herstel van de heupoperatie.
Paul licht vermoeid van alle beslommeringen en mantelzorg.
Het idee is dus om eerst een paar dagen strand te doen, om ons daarna in al het moois wat de grieken ons te bieden hebben te dompelen.
Rustig aan is het motto, Frankrijk was iets te vol en druk naar het zin, behalve prachtig.
Dus het wordt een Pindat light, met een verslag per verblijf.
Pylos 23-9 t/m 26-9
Maandag 23-9
Warm verwelkomt door mijn honnepon op de piepkleine luchthaven van Kalamata. Zo eentje met 1 bagagebandje, maar dus ook met maar 10 minuutjes wachten.
Daar ons pandaatje opgepikt en rondom gefilmd, gecheckt en een kruisje geslagen.
Eerst even naar Kalamata gereden, regionale hoofdstad en best aardig en modern. De auto aan de haven geparkeerd en toch even naar de oude stad gelopen, net iets te vroeg voor lunch. Er is een leuk park/ groenstrook waar oude trein wagons geparkeerd staan. Daarna loop je de prettig met voet en fietspaden voorziene moderne stad in waar de terrassen en winkelstraten al aardig vol lopen.
De beste restaurantjes helaas op maandag gesloten. Echter bij de haven is Versailles een aanradertje dus daar in de zonovergoten straten naar terug gedrenteld. Echt Grieks, simpel, lekker en goedkoop, met een fles wijn van € 3,-, maar vooral het ontspannen is gelijk begonnen.
Tevreden in de auto de 43 km naar Pylos aangevangen. Dan moet je een berg over en het begint me toch te hozen onderweg, niet normaal.
De Panda, ramde zenuwachtig met zijn ruitenwissertjes de regen van de voorruit met net genoeg resultaat om de ongemarkeerde weg te kunnen volgen. Jannette, vorig jaar nog gekozen tot slechtste bijrijder van 2023, dirigeerde ons naar rechts, de borden waren inmiddels niet meer te lezen. Dat was fout, nauw, steil en omdraaien het devies. Gelukkig schadevrij de goede kant opgedraaid en het weer deed hetzelfde.
Opgelucht kwam de zon weer tevoorschijn en konden wij de weg naar beneden meanderend volgen. Paar haarspeldbochten en daar verscheen Pylos in al zijn pracht.
Schitterende baai met vogeleiland voor zich en schattig dorpscentrum met dito plein.
Ons aparthotel To Kastro, idd bij het kasteel op zijn Grieks, 3 minuten lopen van centrum, haven en dorpsplein.
‘s Avonds even naar het plein gewandeld en bij Maatanoz het door vooral Grieken bezochte eetcafe een bordje mezzes besteld. 5€ vlees of vis, wisselend menu. Zeer smakelijk. De setting is echter nog beter dan het eten en de bediening. Een schitterende plataan torent als een paraplu over het hele terras, kort broekie t shirtje en genieten. Morgen meer over de bediening.
Dinsdag 24-9
Eerst even de plaatselijke processie meegepikt, overaardige hotel eigenaar had ons al aangeraden om vroeg een koffietje te pakken, want het was een religieuze feestdag en het dorpsplein zou overvol zijn. En jawel, na de koffie kwam de optocht voorbij. Fotootje !!
Voor ons dagje strand, dat was voor ons heilig. De omgeving van Pylos heeft adembenemende stranden. Maar wel stukje rijden. Of een eenvoudig strandje 15 minuten lopen van het kasteel of een duik nemen aan de haven met trapje en houten vlonder.
Met de auto echter 20 tot 30 minuten rijden, niet zozeer door de afstand, maar meer door gemiddelde snelheid. Paradijselijke zandstranden. Wij kozen voor Romanos beach, mooi zandstrand, maar vooral ook Kookoonari beach bar. Super bedjes, lekker zandstand, waar Paul een eind kan lopen en een geweldig restaurant. Verwendagje.
‘s Avonds weer naar ons favoriete barretje, iets later en de dagploeg met de aardige dames waren omgeruild voor Catweazle. Een volkomen ongeschikte ober, waar je alleen maar om kon lachen en veel geduld voor op moest brengen. Hij kwam naar 10 minuten terug om te vragen wat wij besteld hadden, terwijl hij het toch echt opgeschreven had. Je kon Jannette achter in haar keel kijken. De schlemiel ging er ook continue van door, en om nieuwe gasten of mensen die wilde betalen volkomen links te laten liggen. De joden hebben gelijk: ik wens je veel personeel. (aan hun concurrenten)
Woensdag 25-9.
Heerlijk rustig wakker worden om 0800 yoghurt met fruit op ons balkon. Koffietje erbij en nog behoefte aan 1 rustdag op het strand. Gialova beach uit gezocht, iets dichterbij, maar ook met zalige bedjes en flink wandelstrand. Natuurlijk ook geweldig restaurant uitgezocht voor de lunch. Dat weet je nu wel van ons. Elia, bijna met voetjes in het water en voor mij 2 en Jannette 1 knisperend glaasje Chardonnay erbij. Zonder “dashboardlight” hebben wij het paradijs weer gezien. Vrij naar Meatloaf.
‘s Avonds weer naar Catweazle, na dergelijke heerlijke lunches volstaat een bordje mezze.
Verdomd we kregen redelijk snel wat we bestelden. Alleen geen koffie meer na 3 keer vragen. Duizend excuses van wanhopige bazin en gratis borrel.En betalen werd ook lastig, zonder bon stak hij het in zijn zak. Toch maar even aan de bar gemeld dat we betaald hadden. Grote kans dat hij ook weleens vergat alles af te dragen.
Arme vrouw, daar valt niet tegenaan te werken.
Morgen luie leven voorbij en onderdompelen in cultuur en onderweg.
Antio !!

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan