Wreed wakker geworden, ze braken de straat open. De huis bazin, had zoiets gemeld, maar ik hoopte voor die tijd weg te zijn. Niet dus. Snel onder de douche van daan en auto verplaatsen. De vrachtwagen stond al dreigend voor het pad. Alles weer in de Kadjar, we hebben koude en warme kleding mee en dat moest gelucht worden. De koelkast leeg ontbeten en voor de lunch, met een restje stokbrood, 3 eieren, wat serranoham en wat parmezaan, de lunch geregeld.
Vanavond het beste bouillabaisse restaurant geboekt. streep door weer een van de wens lijst, maar hap uit budget.
De eerste stop was een calangue, de Franse variatie van een Noors fjord. Een diepe inham omgeven door hoge rotsen die naar zee leid.
Bij Cassis was er een waar je volgens de slimmeriken van internet gemakkelijk kon heen lopen.
Nou is mijn ervaring dat die toetsenbord cowboys weinig buiten komen en in de natuur lopen en dat bleek later ook.
Eerst maar even naar de haven van Cassis. Een te mooi, te leuk, te schattig en te duur plaatsje vergeven van de toeristen. Maar beau, tres beau. Koffietje op terras gedronken en even de benen strekken op dat gemakkelijk te bereiken calangue pad.
Tja, Sjane strompelde nog even dapper een meter of 50 naar beneden, maar dat was het. Daar op een kleine rots lekker broodje ei gegeten.
SNP Plus, zullen we maar zeggen. Ik waagde mij nog 100 meter verder, maar vond het toen ook mooi.
En natuurlijk 250 meter verder op kon je wel een shot van in de kloof nemen. Dus deze stijve Huut waagde zich nog weer naar beneden.
Trots op ons zelf, verder in de auto naar het 30 km verder op gelegen Marseille. Daar hadden we een top hotelletje geboekt weet je nog? Nou de plek is top, aan de haven, super druk en gezellig en aan de voet van le Panier het oude gedeelte van Marseille. Maar hoe ze ooit die 2 sterren hebben gekregen is een mij een godsraadsel, de handdoeken rafelig, de wasbak gebarsten, de wc smerig, de kamer nog kleiner als die in Parijs en bloedheet.
Koffers neer en naar buiten was het motto.
Dus wij zijn Le Panier ingewandeld, heuvel op om te beginnen, da’s vaak zo. Sowieso een culture shock, het schoongepoetste, glimmende, verzorgde Hyeres en Cassis tegen deze rauwe stad. Zeker de buurt waar wij bivakkeren. Je moet hem even over je heen laten komen, je moet er even aan wennen en dan zie je weer tussen al die graffiti en dat onverzorgde de schoonheid tussendoor.
Even terrasje gepakt op de places de pistolen waar vroeger voedsel werd uitgedeeld uit het armenhuis in de 17de eeuw.
Wij moesten toen terug naar het hotel om iets knaps aan te trekken voor onze culinaire verrassing.
10 ritten kaartje gescoord bij een automaat en hup in bus 83 bij Hotel de Ville naar het restaurant 3 km verderop.
Bij het uitstappen zagen wij het monument aux morts de l’Armée d’Orient. Oftewel ter ere van de franse soldaten die gestorven zijn in Noord Afrika. Prachtig monument, voor de zoveelste zinloze missie ter ere en glorie van het Franse rijk. Evengoed prachtig met dat zonnetje.
Aan de andere kant onder de brug was ie hoor chez Fonton. Voor de bouillabaisse puristen een bedevaartsoord. Voor snobs, daar moet je geweest zijn.
Anyway, knipmessend, kruiperig en fluisterend werden wij verwelkomt en deelden wij de Franse versie van Bottarga, geperste viseitjes, lichtbitter en ziltig.
En natuurlijk voor mij het hemelsgerecht en voor Jannette de vissoep.
2 regels voor de echte bouillabaisse. er mag geen kreeft in zitten en er moeten minimaal 4 vissoorten in zitten die gevangen worden in de Middellandse zee.
Ik kreeg er 5, dus zwaar tevreden de laatste bus van 21.15 terug gepakt richting oude haven. Dronken stel probeerden de avond nog te verpesten door een mega beker zoete frisdrank over mij heen te gooien, maar dat lukte niet. Zelfs niet toen ze de rest van de bus zich bleven verontschuldigen en kwaad werden toen ze dat niet in het Engels konden vertalen. Andere restaurant bezoekers dachten nog dat ze probeerden mij te beroven, maar ze waren gewoon dronken. Althans ik heb alles nog.
Morgen helaas een gepland museum dicht, maar er valt hier nog genoeg te zien.
A bientôt.

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan