Het beloofde een schitterende dag te worden en die belofte werd gestand gedaan. Rustig wakker geworden en op de kamer ontbeten. De koelkrat moet leeg ivm ruimte in de auto en het ontbijt in het hotel is € 28,- en mager te noemen.
Behalve het weer zat het ook mee met het lijf van Jannette, die had een goede dag.
Dus naar de overkant van de straat bij de fietsenverhuur 2 fietsen gehuurd met extra comfort, of te wel een zachter zadel. Want ja ook dikke kontjes kunnen gevoelig worden. Ietwat onwennig op zo’n huur wc-tje zoals Jannette ze noemde, reden wij la Noue uit. Prima fietspaden overal en best veel gebruikt, het is kan je rustig zeggen flink bedrijvig op de fietspaden. Veel kinderen en volwassenen, 80% met helm.
Voor een flink aantal is dat ook verstandig als je ze onwennig wiebelend ziet gaan.
Zalig, zo’n daggie buiten. We hadden een route van een km of 40 uitgezet en het was gelijk genieten. Peddelend, met een lage snelheid in het zonnetje kwamen we La Flotte binnen. Iets rustiger als gister, maar dat had ook met het tijdstip te maken.
Le port is wel een trekker qua mensen en rond etenstijd propvol.
Wij gingen na een koffietje de mooie lanen in richting Saint Martin de Ré, de hoofdstad. Sjane staat hiervoor op de foto maar ook naast een monument. Ook hier weer veel aandacht voor de (1ste) oorlog.
De huizen zij hier overwegend wit met lichtgroene luiken en deuren, ik ben enorm voor vrijheid blijheid en iedereen moet zelf weten wat hij doet maar het geeft wel een erg mooi en romantisch beeld,
Al spoedig reden we de stadspoort van Saint Martin binnen, ook weer prachtig ommuurd met vestingwallen, wat hebben ze een partij afgekleund hier.
Hier is de haven het mooiste. Wij zochten een bakkertje en vonden de Marche. Wat een feest is dat toch. Wij konden de fietsen bij de achterkant kwijt en hebben binnen even rondgeneusd, alles vers en lekker. Een rauwmelkse camembert met een stokbrood ingeslagen voor ons diner. Bij ons croissantje van die heerlijke room soesjes genomen, die konden we buiten bij een tafeltje even opsmikkelen.
Het fietsmandje kwam al aardig van pas.
Tussen Saint Martin en Loix is het fietspad langs de zee en daar zitten 3 oester restaurants op een rij.
Daar een oestertje met een glaasje wijn stond hoog op mijn verlanglijst. Met mijn natte vinger kreeg ik Sjaan mee.
Echt een andere eetcultuur hier het eerste (grote) restaurant zat bomvol en mensen in de rij voor de deur. Wij zijn bij de derde gestopt en hebben daar even gezeten. Grappig dat je een klein meisje van 4 of 5 jaar met een vork een oester ziet eten.
De oesters en garnalen waren lekker bij de Muscadet. Wulken is niks voor ons, wel geprobeerd, maar ugh.
Behalve de oesters wordt er ook wijn verbouwd en zout gewonnen. Van het laatste staan er allerlei zelfbediening stalletjes naast de weg.
Naast het fietspad liggen de slikken, het getijde verschil is erg groot. Wij kwamen langs wat steigertjes waar je je echt afvraag of die boten ooit wegkomen. Zag er erg grappig uit. Loix kwam al in zicht en wij zijn daar ook even het centrum gaan bewonderen. Levendig, maar beetje einde van de wereld gevoel.
Wij waren inmiddels op onze verste punt aangekomen en gingen terug via la couarde sur mer, aan de onderkant van het eiland.
Ook weer een prettig plaatsje en niet zo toeristisch. Vervolgens rustig richting la Noue terug gepeddeld. Wij realiseerden ons dat we eigenlijk nog niet het centrum van Sainte Marie de Ré gezien hadden. En Sjane had trek in een glas lekkere wijn. Sjaan haar natte vinger was nu voldoende voor Paul
Dus wij zijn doorgefietst, naar ontegenzeggelijk het lelijkste centrum van het eiland.
Echter bij de plaatselijke bistro hebben ze prima wijn.
Op de terug weg bij Carrefour salade ingeslagen om die met de Camembert op de kamer op te eten.
Wat een heerlijke saaie dag.
A bientôt

Geschreven door PaulenSjaan.gaan.gaan.gaan